пакі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак.
1. Адправіўшыся, не ўзяць з сабой каго-, што-н. (наўмысна або забыўшыся).
П. запісную кніжку дома.
П. дзяцей у вёсцы.
П. рэчы ў машыне.
П. пра сябе добрую памяць (перан.). П. след у навуцы (перан.).
2. што. Захаваць, прыберагчы.
П. агурок на насенне.
П. за сабой права зрабіць што-н. П. газету для сяброўкі.
3. каго-што. Захаваць у якім-н. становішчы, стане.
П. браму адчыненай.
П. закон у сіле.
П. каго-н. у разгубленасці.
П. пытанне адкрытым (не вырашыць). Пакінь мяне ў спакоі (не дакучай мне). П. вучня на другі год (не перавесці ў наступны клас). П. у дурнях (перан.: падмануць, паставіць у няёмкае становішча).
4. што. Перадаць каму-н., даць у чыё-н. карыстанне.
П. спадчыну.
5. каго-што. Прымусіць, прапанаваць застацца ці знаходзіцца дзе-н.
П. госця начаваць.
6. каго-што. Пайсці ад каго-, чаго-н., не маючы больш справы з кім-, чым-н.
П. сям’ю.
Сілы пакінулі мяне.
Ён не пакінуў таварыша ў бядзе.
П. ззаду каго-н. (апярэдзіць у спаборніцтве).
7. каго-што і без дап. Не даць чаго-н.
П. без абеду.
П. ліст без адказу.
8. што. Спыніць, перастаць чым-н. займацца.
П. непатрэбныя размовы.
Пакінь кпіць!
|| незак. пакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—7 знач.).