разби́ть сов., в разн. знач. разбі́ць, мног. паразбіва́ць; (о параличе — ещё) спаралізава́ць; (о деньгах — ещё) прост. размяні́ць; (расстроить — ещё) разг. разла́дзіць;
разби́ть стекло́ разбі́ць шкло;
разби́ть врага́ разбі́ць во́рага;
разби́ть наде́жды разбі́ць надзе́і;
разби́ть сад разбі́ць сад;
разби́ть ла́герь разбі́ць ла́гер;
его́ разби́л парали́ч яго́ разбі́ў паралі́ч, безл. яго́ спаралізава́ла;
◊
разби́ть се́рдце разбі́ць сэ́рца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
разлажы́ць I сов.
1. в разн. знач. разложи́ть; (костёр — ещё) развести́;
р. тава́р — разложи́ть това́р;
р. крэ́сла-ло́жак — разложи́ть кре́сло-крова́ть;
р. стра́ту памі́ж усі́мі ўдзе́льнікамі — разложи́ть убы́ток ме́жду все́ми уча́стниками;
р. аго́нь — разложи́ть (развести́) ого́нь;
2. прост. (разбить, критикуя) расчихво́стить;
3. (на составные части, элементы) разложи́ть;
р. ваду́ на кісларо́д і вадаро́д — разложи́ть во́ду на кислоро́д и водоро́д;
р. лік на мно́жнікі — разложи́ть число́ на мно́жители
разлажы́ць II сов. (дезорганизовать) разложи́ть;
р. а́рмію праці́ўніка — разложи́ть а́рмию проти́вника
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зае́хать сов., в разн. знач. зае́хаць;
далеко́ зае́хать далёка зае́хаць;
зае́хать к бра́ту зае́хаць да бра́та;
зае́хать за дом зае́хаць за до́м;
зае́хать во двор зае́хаць у дво́р;
зае́хать в кана́ву зае́хаць у кана́ву;
чёрт зна́ет куда́ зае́хал со свои́ми фанта́зиями чо́рт зна́е куды́ зае́хаў са сваі́мі фанта́зіямі;
зае́хать в ро́жу прост., груб. зае́хаць у мо́рду.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
вы́гнать сов.
1. в разн. знач. вы́гнаць, мног. павыганя́ць;
вы́гнать и́з дому вы́гнаць з до́му;
вы́гнать ста́до в по́ле вы́гнаць ста́так у по́ле;
вы́гнать боле́знь вы́гнаць хваро́бу;
вы́гнать дёготь вы́гнаць дзёгаць; (выработать) вы́гнать две ты́сячи гекта́ров прост. вы́гнаць дзве ты́сячы гекта́раў;
2. безл. (вырасти) вы́гнаць;
за год ель вы́гнало на полме́тра за год е́лку вы́гнала на паўме́тра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
припада́ть несов.
1. (приникать) прыпада́ць; (прижиматься) тулі́цца, прыту́львацца;
припада́ть к земле́ прыпада́ць да зямлі́;
припада́ть к груди́ прыпада́ць (тулі́цца, прыту́львацца) да грудзе́й;
припада́ть на коле́ни прыпада́ць на кале́ні;
2. разг. (прихрамывать) наку́льгваць, кульга́ць;
припада́ть на ле́вую но́гу наку́льгваць (кульга́ць) на ле́вую нагу́;
3. прост., уст. (болеть, недомогать) хварэ́ць; прыхво́рваць;
◊
припада́ть к нога́м (к стопа́м) книжн., уст. кі́дацца ў но́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
определя́ться
1. (выясняться) акрэ́слівацца, высвятля́цца;
2. (выяснять своё местонахождение) вызнача́ць (высвятля́ць) сваё месцазнахо́джанне;
лётчики определя́ются при по́мощи прибо́ров лётчыкі вызнача́юць (высвятля́юць) сваё месцазнахо́джанне з дапамо́гай прыбо́раў;
3. (поступать куда-л.) уст., прост. паступа́ць;
определя́ться на рабо́ту паступа́ць на рабо́ту; см. определи́ться;
4. страд. вызнача́цца, устана́ўлівацца; акрэ́слівацца; выяўля́цца; азнача́цца; прызнача́цца; абумо́ўлівацца; пастанаўля́цца; прысу́джвацца; ула́джвацца; аддава́цца; см. определя́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
зляце́ць сов.
1. (летя, опуститься) слете́ть; (о птицах — ещё) спорхну́ть;
2. (взлетев, покинуть какое-л. место) слете́ть, улете́ть;
ка́чкі адгэ́туль зусі́м ~це́лі — у́тки отсю́да совсе́м слете́ли (улете́ли);
3. разг. (упасть сверху) слете́ть;
кні́жка ~це́ла з палі́цы — кни́га слете́ла с по́лки;
4. (сорваться со своего места, отделившись от чего-л.) слете́ть;
папе́ры ~це́лі са стала́ — бума́ги слете́ли со стола́;
ко́ла ~це́ла — колесо́ слете́ло;
5. перен., прост. (лишиться должности) слете́ть;
6. (быстро спуститься) слете́ть;
хло́пец кулём ~це́ў з пе́чы — ма́льчик ку́барем слете́л с пе́чи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
набіра́цца (каго, чаго; без доп.) несов
1. (собираться, скопляться, достигать какого-л. количества) набира́ться;
2. (становиться полным) наполня́ться (чем);
3. (на приманку) нацепля́ться; (прилипать в большом количестве) налипа́ть;
4. (намокать) напи́тываться (чем), пропи́тываться (чем);
5. (усваивать что-л., приобретать какие-л. качества) набира́ться;
6. (находить в себе какие-л. внутренние силы) набира́ться;
7. набира́ться; заража́ться (чем);
8. (насекомых) набира́ться;
9. прост. (напиваться пьяным) набира́ться, нака́чиваться, нахлёстываться;
1-9 см. набра́цца 1, 3-6, 8-11;
10. страд. набира́ться, собира́ться; см. набіра́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
укруці́ць сов.
1. ввинти́ть, вверну́ть, вкрути́ть;
2. заку́тать, заверну́ть; уку́тать; (чем-л.) обмота́ть;
у. дзіця́ ў ко́ўдру — заку́тать ребёнка в одея́ло;
у. каўбасу́ ў папе́ру — заверну́ть колбасу́ в бума́гу;
у. галаву́ ручніко́м — обмота́ть го́лову полоте́нцем;
у. цюк вяро́ўкай — обмота́ть тюк верёвкой;
3. прикрути́ть, уба́вить;
у. кнот — прикрути́ть (уба́вить) фити́ль;
4. замота́ть;
не заўва́жыў, як ~ці́ў ле́йцы ў ко́ла — не заме́тил, как замота́л во́жжи в колесо́;
5. прост. (присвоить, не возвратить что-л.) замота́ть, зажи́лить;
у. мно́га гро́шай — зажи́лить мно́го де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ката́ть несов.
1. кача́ць;
ката́ть мяч кача́ць мяч;
2. (возить) вазі́ць, ката́ць;
ката́ть кого́-л. в автомоби́ле, на ло́дке вазі́ць (ката́ць) каго́-не́будзь у аўтамабі́лі, на ло́дцы;
3. (быстро или много ездить) прост. е́здзіць;
он на па́ре лошаде́й взад и вперёд ката́ет ён на па́ры ко́ней уза́д і ўпе́рад е́здзіць;
4. (придавать округлую форму) кача́ць;
ката́ть из хле́ба ша́рики кача́ць з хле́ба ша́рыкі;
5. (разглаживать при помощи катка, валька) кача́ць;
ката́ть бельё кача́ць бялі́зну;
6. (плющить или вытягивать) техн. кача́ць;
ката́ть листово́е желе́зо кача́ць ліставо́е жале́за;
7. (выделывать из битой шерсти) валі́ць;
ката́ть ва́ленки валі́ць валёнкі;
8. (стремительно, энергично что-л. делать — писать, танцевать и т. д.) перен., прост. (писать) піса́ць, страчы́ць; (танцевать) танцава́ць, скака́ць;
ката́ть дра́мы піса́ць (страчы́ць) дра́мы;
ката́ть трепака́ танцава́ць (скака́ць) трапака́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)