нашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. насіць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недасу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недасушыць; недастатковае высушванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недатры́мка, ‑і, ДМ ‑мцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. недатрымаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павянча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

З’яднаць шлюбам паводле царкоўнага абраду. Павянчаць маладых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. паглынаць (у 1, 3 знач.) і паглынацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагру́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пагрукваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падапрана́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падапранаць — падапрануць і падапранацца — падапрануцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падагнаць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падка́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падкаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падкідваць і падкі́даць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)