Verbum

мігра́цыя, -і, ж.

Перамяшчэнне, перасяленне насельніцтва ўнутры краіны або за яе межы, жывёл з адной мясцовасці ў іншую і г.д.

Працоўная м.

М. рыб.

Сезонная м. жывёл.

|| прым. міграцы́йны, -ая, -ае.

мімалё́тны, -ая, -ае.

1. Які пралятае або праходзіць міма, не затрымліваючыся.

2. Беглы, быстры.

М. позірк.

Мімалётная сустрэча.

3. Які хутка знікае, хутка праходзіць, непрацяглы.

Мімалётнае шчасце.

|| наз. мімалётнасць, -і, ж.

жывако́ст, -у, М -сце, м.

Шматгадовая лекавая травяністая расліна сямейства бурачнікавых з вялікім лісцем і трубчастымі кветкамі фіялетавага, бэзавага або блакітнага колеру, якая расце ў сырых мясцінах.

|| прым. жывако́ставы, -ая, -ае.

завяшча́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Вусны або пісьмовы наказ, які змяшчае распараджэнні (пераважна аб маёмасці) на выпадак смерці.

Духоўнае з. (перан.: запавет нашчадкам, паслядоўнікам).

|| прым. завяшча́льны, -ая, -ае.

Завяшчальнае пісьмо.

запі́ць¹, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; -пі́ты; зак., што чым.

Выпіць што-н., заглушаючы непрыемны смак або аблягчаючы праглынанне чаго-н.

З. лякарства вадой.

|| незак. запіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

засялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., што.

Пасяліўшыся або пасяліўшы каго-н. дзе-н., заняць, насяліць цалкам.

Навасёлы засялілі край.

З. дом.

|| незак. засяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. засяле́нне, -я, н.

зато́р, -у, м.

Затрымка ў руху ад скучанасці людзей, транспарту або іншых прадметаў, што перамяшчаюцца ў адным напрамку.

На скрыжаванні дарог утварыўся з.

З. лёду на рацэ.

|| прым. зато́рны, -ая, -ае.

зацьме́нне, -я, н.

1. Астранамічная з’ява, калі адно нябеснае цела або яго цень закрывае другое нябеснае цела.

З.

Месяца.

Сонечнае з.

2. перан. Часовае замарачэнне галавы.

На яго найшло нейкае з.

графа́, -ы́, мн. гра́фы і (з ліч. 2, 3, 4) графы́, граф, ж.

1. Палоска або слупок на лісце паперы, абазначаныя дзвюма вертыкальнымі лініямі.

2. Раздзел тэксту; рубрыка.

Г. ў анкеце.

гуз, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Жаўлак ад удару або нараст на целе чалавека, жывёлы; наогул пукатая няроўнасць.

Набіць г. на лбе.

На спіне ў каровы гузы.

|| прым. гузавы́, -а́я, -о́е.