Verbum

лы́жы, лыж і -аў, адз. лы́жа, -ы, ж.

Плоскія драўляныя або пластыкавыя палазкі для перамяшчэння па снезе, прымацаваныя да абутку.

Хадзіць на лыжах.

|| прым. лы́жны, -ая, -ае.

Л. паход.

люне́т, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Арачны праём у скляпенні або купале над дзвярамі ці над акном (спец.).

2. Палявое ўмацаванне (уст.).

|| прым. люне́тны, -ая, -ае.

ляск, -у, м.

1. Кароткі, звонкі гук, які ўтвараецца ад удару металічнымі прадметамі аб метал або камень.

Л. ланцугоў.

2. Рэзкі, сухі гук пры лясканні чым-н.

Л. пугі.

мані́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Белы нагруднік, прышыты або прышпілены да мужчынскай кашулі, а таксама ўстаўка на грудзях у жаночай сукенцы.

|| прым. мані́шкавы, -ая, -ае.

манса́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -са́рд і -аў, ж.

Жылое памяшканне пад самай страхой дома з нахіленай столлю або сцяной.

Дом з мансардай.

|| прым. манса́рдавы, -ая, -ае.

марафе́т, -у, М -фе́це, м. (разм.).

У выразе: наводзіць (навесці) марафет — прывесці (прыводзіць) сябе або кватэру (хату) у парадак, навесці (наводзіць) глянец з выпадку свята, урачыстай сустрэчы каго-н.

мірт, -а, М мірце, мн. -рты, -ртаў, м.

Паўднёвая вечназялёная куставая або дрэвавая расліна сямейства міртавых з пахучымі белымі кветкамі.

|| прым. мі́ртавы, -ая, -ае.

М. вянок.

Сямейства міртавых (наз.).

мяну́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Імя, якое даюць хатняй жывёліне.

У яго сабакі была мянушка Бялюсь.

2. Жартоўнае або канспірацыйнае імя чалавека.

Партыйная м.

насаро́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Вялікая млекакормячая траваедная жывёліна паўднёвых краін з адным або двума рагамі на пярэдняй частцы морды.

Афрыканскі н.

Белы н.

|| прым. насаро́гавы, -ая, -ае.

грузі́ла, -а, мн. -ы, грузі́л і -аў, н.

Невялікі груз (у 1 знач.), які падвешваецца да лёскі вуды або сеткі для лепшага апускання іх у ваду пры лоўлі рыбы.