наёмніцтва, ‑а, н.

Становішча, стан наёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан недакончанага; незавершанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан незакончанага; незавершанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыка́янасць, ‑і, ж.

Разм. Стан непрыкаянага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагну́тасць, ‑і, ж.

Стан пагнутага; выгіб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́шанасць, ‑і, ж.

Стан перакошанага ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́расыць, ‑і, ж.

Стан празмернай насычанасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымі́ранасць, ‑і, ж.

Стан прыміранага; заспакоенасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалудзі́васць, ‑і, ж.

Разм. Стан шалудзівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

Прыйсці ў стан сну.

Не з. ні на мінутку.

Прырода заснула зімовым сном.

З. навекі або вечным сном (перан.: памерці).

|| незак. засына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)