казаць 1, кажу, кажаш, кажа; незак.

1. што, без дап. і са злучн. «што». Выказваць у вуснай форме якія‑н. думкі, меркаванні; расказваць, гаварыць. Казаць праўду. Не казаць ні слова. Казку казаць. ▪ — Што сынку, што? — са слязамі ў вачах казаў.. дзядзька Кандрат. Брыль. — Сымон Чарнюк казаў, што тут скарб захаваны, — пацвердзіў Язэпка. Бядуля. Узяўся за гуж — не кажы, што не дуж. Прыказка. // перан.; каму-чаму. Выклікаць, абуджаць у каго‑н. якія‑н. пачуцці, думкі. Па адзін бок дарогі стаялі больш елкі, але такія цёмныя і панурыя, што нічога добрага не казалі майму сэрцу. Колас.

2. безас. (у форме 3 ас. мн.). Ходзяць чуткі, пагалоскі; гавораць. І кажуць, ледзь ранак расісты Абудзіць дубровы Палесся, Да сябра свайго сувязіста Той голуб ляціць з паднябесся. Нядзведскі.

3. Абавязваць, загадваць. / у перан. ужыв. Сумленне кажа рабіць так.

4. перан. Сведчыць аб чым‑н., указваць на што‑н. Усмешка гэтая выразна казала аб тым, што Аленка нічога не мела, б, каб паганяцца за Сцёпкам. Колас. Сама [Ліда] і не чула б.., што сушыла смага, што галодная; сама не чула б, дык кажуць аб гэтым грудзі. Брыль.

•••

Добра кажаш (у знач. пабочн.) — сапраўды.

І не кажы(це)! — выражае поўную згоду з гаворачым: так, безумоўна.

Казань казаць — гаварыць павучальна і дакучліва.

Не кажы гоп, пакуль не пераскочыш — загадзя не зрабіўшы, не хваліся.

Няма чаго казаць — ужываецца для выказвання згоды, салідарнасці з кім‑н.: сапраўды, на самай справе.

Што (тут і) казаць — нічога не скажаш, няма чаго гаварыць; праўда. — Ды што тут казаць, — падтрымаў Макара Аўдзеевіча млынар. М. Ткачоў.

Што (як) ні кажы — нягледзячы ні на што, як бы там ні было.

Як кажуць; як той казаў (у знач. пабочн.) — як прынята гаварыць. Пагаварылі крыху ды асталіся, як кажуць, пры сваіх інтарэсах. Бажко. На стале будзе, як той казаў, і паранае, і варанае. Васілёнак.

казаць 2, кажу, кажаш, кажа; незак., што і чаго.

Разм. Паказваць. Цяпер на вуліцу і носа не кажы: будуць дражніцца. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pointless [ˈpɔɪntləs] adj. бяссэ́нсавы; бязмэ́тны;

It’s pointless talking about it. Няма сэнсу гаварыць пра гэта;

Life just seemed so pointless. Жыццё здавалася зусім бяссэнсавым.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unhappily [ʌnˈhæpɪli] adv.

1. нешчаслі́ва

2. на няшча́сце; на жаль; на бяду́;

Unhappily, she is not here today. На жаль, сёння яе тут няма.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

useless [ˈju:sləs] adj. бескары́сны; дарэ́мны, ма́рны; Іt’s useless to argue. Няма сэнсу спрачацца. I feel useless at maths. Я нічога не разумею ў матэматыцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Карэ́с «няма карэсу без інтарэсу» (Федар. IV). З франц. caresse ’ласка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адклады, ‑аў; адз. няма.

Спец. Збор, асадак арганічных і неарганічных рэчываў у выніку іх паступовага намывання. Дэвонскія адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрасані, ‑ей; адз. няма.

Сані, якія перамяшчаюцца з дапамогай паветранага вінта, што прыводзіцца ў рух рухавікамі ўнутранага згарання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абман, ‑у, м.

Мана, няпраўда; памылковае ўяўленне аб чым‑н. [Зося:] — Глядзі, няма абману. Я праўду ўсю кажу. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадунец, ‑нца; м.

Разм. Тое, што і гадаванец. На заработкі [Сымоніха] рэдка ходзіць: часу няма, трэба гадунца даглядаць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жамерыны, ‑рын; адз. няма.

Адходы пасля выціскання соку або алею з чаго‑н. Бурачныя жамерыны. Карміць свіннёй жамерынамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)