пяць¹, пяці́, Т пяццю́, ліч. кольк.

1. Лік, лічба і колькасць 5.

2. Тое, што і пяцёрка (у 2 знач.).

Напісаў сачыненне на п.

◊

Ні ў пяць ні ў дзесяць (разм.) — ні туды ні сюды, не так, як трэба.

Зрабіў ні ў пяць ні ў дзесяць.

|| парадк. пя́ты, -ая, -ае (да 1 знач.).

◊

Пятае цераз дзясятае і з пятага на дзясятае (разм.) — пераходзячы непаслядоўна ад аднаго да другога.

Расказаць пятае цераз дзясятае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

computation

[kɑ:mpjəˈteɪʃən]

n.

1) выліча́нь не, падліча́ньне, лічэ́ньне n.

Addition and subtraction are forms of computation — Склада́ньне й адыма́ньне — ві́ды вылічэ́ньня

2) падлі́к, лік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

jedynka

ж.

1. (лік) адзін; адзінка;

2. першы нумар (трамвая, кватэры і г.д.);

3. уст. школьн. адзінка, кол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ujemny

ujemn|y

адмоўны;

bilans ~y бух. адмоўны баланс;

wrażenie ~e — адмоўнае ўражанне;

liczba ~a мат. адмоўны лік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pojedynczy

pojedyncz|y

1. адзіночны;

gra ~a спарт. адзіночная гульня;

2. грам. адзіночны;

liczba ~a грам. адзіночны лік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

reziprók

a

1) узае́мны

2) матэм. адваро́тны;

~er Wert адваро́тная велічыня́, адваро́тны лік

3) грам. узае́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

prime

I [praɪm]

1.

adj.

1) гало́ўны, найважне́йшы

2) пе́ршы, пачатко́вы

3) даскана́лы, першара́дны

4) Math., prime number — про́сты лік

2.

n.

1) цьвет, ро́сквіт -у m.

in the prime of life — у цьве́це жыцьця́

2) про́сты лік

II [praɪm]

v.t.

1) грунтава́ць (пакрыва́ць паве́рхню пе́ршым пласто́м фа́рбы)

2) забясьпе́чваць інфарма́цыяй

3) уліва́ць ваду́ ў по́мпу (каб пачала́ працава́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

неизве́стный

1. прил., в разн. знач. невядо́мы;

неизве́стный о́стров невядо́мы во́страў;

неизве́стный поэ́т невядо́мы паэ́т;

неизве́стное число́ мат. невядо́мы лік;

2. сущ. невядо́мы, -мага м.; (незнакомый) незнаёмы, -мага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Лі́чны 1 ’шматлікі’ — гл. лі́чна.

Лі́чны 2 ’прывабны, статны’ (Ян.), польск. падгальск. liczny, ст.-чэш. líčný, чэш. lícný, славац. líčny, славен. líčen, серб.-харв. ли̑чан, макед. личен, балг. личен. Прасл. lič‑ьnъjь ’статны, прыгожы’. Да лік 2 < ліцо < lice (гл.). Відавочна, на развіццё семантыкі аказаў уплыў дзеяслоў ličiti ’фарміраваць, аздабляць, упрыгожваць’ (Слаўскі, 4, 244–245; Трубачоў, Эт. сл., 15, 85–87).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трыльё́н ‘лік, роўны тысячы мільярдаў’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Запазычана з франц. trillion ‘тс’, якое ўтворана з суфіксоідам ‑lion (з mil‑lion) з заменай mil‑ на лац. tria — лічба мае ў 3 разы болей нулёў, чым у тысячы. У беларускую мову лічба трыльён прыйшла, хутчэй за ўсё, праз рускую мову (СИС; SWO, 1980; Голуб-Ліер, 98, 489; ЕСУМ, 5, 638).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)