Sagittarius [ˌsædʒɪˈteəriəs] n.

1. astron. Страле́ц (сузор’е)

2. astrol. Страле́ц (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Taurus [ˈtɔ:rəs] n.

1. astron. Цяле́ц (сузор’е)

2. astrol. Цяле́ц (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tip​4 [tɪp] v. дава́ць на «чай»

♦

tip smb. the wink падміргну́ць, зрабі́ць каму́-н. знак упо́тай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vestige [ˈvestɪdʒ] n.

1. anat. аста́так, рудыме́нт

2. след, знак;

not a vestige of truth ані́ кро́плі пра́ўды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Virgo [ˈvɜ:gəʊ] n.

1. astron. Дзе́ва (сузор’е)

2. astrol. Дзе́ва (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзесяцірублёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Разм. Грашовы знак вартасцю ў дзесяць рублёў. [Блок] выняў з кішэні бумажнік, даў Лабановічу дзесяцірублёўку і моўчкі кіўнуў галавою. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Знак, метка на чым‑н., зробленая сякерай, нажом і пад. Сталовым нажом бацька ўрачыста робіць на вушаку засечку. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да склада ​3; які служыць для абазначэння склада. Складовы знак.

2. Які ўтварае склад ​3. Складовыя гукі.

•••

Складовае пісьмо гл. пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уза..., прыстаўка (гл. уз...).

Ужываецца замест «уз...»: 1) перад збегам зычных, напрыклад: узабрацца, узарвацца, узаткнуць; 2) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напрыклад: узалью, узаб’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доро́жный

1. даро́жны;

доро́жный ма́стер даро́жны ма́йстар;

доро́жные расхо́ды даро́жныя выда́ткі;

доро́жный знак даро́жны знак;

доро́жные ве́щи даро́жныя рэ́чы;

доро́жное строи́тельство даро́жнае будаўні́цтва;

2. (связанные с путешествием) падаро́жны; даро́жны;

доро́жные лю́ди падаро́жныя лю́дзі;

доро́жные впечатле́ния даро́жныя ўра́жанні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)