Verbum

ручы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., ру́чыць; незак., звычайна безас. (разм.).

Удавацца, везці, шчасціць.

Мне не ручыць у гульні на грошы.

зарэкамендава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; зак.

Паказаць, праявіць сябе з якога-н. (звычайна добрага) боку ў чым-н.

З. сябе сумленным працаўніком.

абле́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Маладая жывёліна, якая пералетавала.

Бычок-аблетак.

◊

На аблетак (разм.) — каб аблетавала, праляжала лета (звычайна пра дровы).

адлі́пнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; -лі́п, -пла; зак. (разм.).

Тое, што і адляпіцца.

Марка адліпла.

|| незак. адліпа́ць, -а́е.

служа́ка, -і, мн. -і, -жа́к, м. (разм.).

1. Вопытны, старанны служачы (звычайна пра ваеннага).

2. Той, хто выслужваецца перад кім-н.; паслугач.

спе́рці¹, сапрэ́; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Сціснуць, здушыць.

Дух спёрла (безас.).

|| незак. спіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

сырае́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Ядомы грыб з крохкай пласціністай шапкай, звычайна каляровай афарбоўкі.

|| прым. сырае́жкавы, -ая, -ае.

уго́ддзе, -я, звычайна мн. -і, -яў, н.

Месца, тэрыторыя як аб’ект сельскагаспадарчага прызначэння (поле, лес, возера і пад.).

Сенакосныя ўгоддзі.

Лясныя ўгоддзі.

флако́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая бутэлечка са шчыльным коркам (звычайна для духоў, адэкалону).

|| памянш. флако́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

цука́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Зацукраваны плод (звычайна цытрусавы) або яго скурка.

Торт з цукатамі.

|| прым. цука́тны, -ая, -ае.