надбудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
Пабудаваць новую частку над якім‑н. гатовым будынкам; павялічыць у вышыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надбудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
Пабудаваць новую частку над якім‑н. гатовым будынкам; павялічыць у вышыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парала́кс, ‑а,
1. Уяўнае змяненне становішча прадмета як вынік перамяшчэння вока назіральніка.
2. У астраноміі — вугал, які вымярае ўяўнае зрушэнне свяціла пры перамяшчэнні назіральніка з аднаго пункта прасторы ў
[Грэч. parállaxis — адхіленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастраля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца;
Пастраляць адзін аднаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераса́дка, ‑і,
1.
2. Пераход для прадаўжэння язды з аднаго транспарту на
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цало́к, ‑лка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перавярну́цца
1. (на
2. (перакуліцца) úmkippen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дэйтэ́рый
(
цяжкі ізатоп вадароду, які мае атамную масу2, выкарыстоўваецца як запавольнік нейтронаў у ядзерных рэактарах і як ядзернае паліва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кааксія́льны
(ад ка- +
сувосевы;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
перавалі́цца 1, ‑валюся, ‑валішся, ‑валіцца;
1. З цяжкасцю перабіраючыся, валачыся цераз што‑н., упасці на процілеглы бок чаго‑н.
2.
3.
перавалі́цца 2, ‑валіцца;
Сапсавацца ад празмернага валення (пра сукно, лямец і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бры́дкасць, ‑і.
Уласцівасць брыдкага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)