о́птыка

(гр. optike)

1) раздзел фізікі, які вывучае з’явы і ўласцівасці святла;

2) прыборы і інструменты, дзеянне якіх заснавана на законах гэтай навукі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

табу́

(фр. tabou, ад параўн. tapu)

1) рэлігійная забарона ў першабытных народаў на якое-н. дзеянне, прадмет;

2) перан. наогул якая-н. забарона.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

насто́йванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ​2 — настояць ​1.

насто́йванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ​1 — настояць ​2.

насто́йванне ​3, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ​3 — настояць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расто́чванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расточваць ​1 — растачыць ​1.

расто́чванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расточваць ​2 — растачыць ​2.

расто́чванне ​3, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расточваць ​3 — растачыць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́чванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць ​1 — стачыць ​1.

сто́чванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць ​2 — стачыць ​2.

сто́чванне ​3, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць ​3 — стачыць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апера́цыя

(лац. operatio = дзеянне)

1) лячэнне, звязанае з хірургічным умяшаннем (напр. а. на сэрцы);

2) сукупнасць баявых дзеянняў буйной вайсковай групіроўкі, аб’яднаных адной мэтай (напр. наступальная а.);

3) асобнае дзеянне ў шэрагу іншых падобных дзеянняў, з якіх складаецца работа ўсяго прадпрыемства, установы (напр. паштовыя аперацыі, фінансавая а.);

4) перапрацоўка інфармацыі ЭВМ па адной камандзе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

змыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змыкаць — самкнуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змыкацца — самкнуцца. Змыканне радоў. Змыканне губ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́на, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняць, адменьваць — адмяніць.

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняцца, адменьвацца — адмяніцца; змена, перамена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мале́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маліцца; малітва (у 1 знач.).

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маліць; просьба, мальба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. марыць (у 1 знач.).

2. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. марыць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)