Ко́жны ’кожны’ (ТСБМ, Бяльк., Нік. Очерки). Укр. кожний (< кождний). Параўн. бел. кожды. Гл. кажды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ледаві́к ’ляднік’ (ТСБМ) — калька з рус. мовы (з бел. афіксам) — гл. Крукоўскі, Уплыў, 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ме́ндлік ’малая ўкладка снапоў у полі’ (зах.-бел., ДАБМ, к. 286). Да мэ́ндлік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мовачкам ’моўчкі’ (глыб., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі бел. моўчкі і рус. молчком ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нароў ’нораў’ (Ян.; мазыр. Бел. каз. эпас), нароўка ’нораў, характар’ (Бяльк.). Гл. нораў ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Окрент ’карабель’, ст.-бел. окрутъ, окрентъ ’тс’, запазычана з польск. okręt (Булыка, Запазыч., 225).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паступе́нна ’паступова’ (Гарэц.). У выніку кантамінацыі лексем бел. поступ (гл.) і рус. постепенно ’паступова’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́шкі ’парашкі’ (шальч., Сл. ПЗБ), ст.-бел. прошекъ ’парашок’. З польск. proszek, proszki ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тамава́ты, томова́ты ’дурны’ (ТС). Ад ідыш tam ’разява, дурненькі’ (Астравух, Ідыш-бел. сл., 909).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тро́йня ‘дэталь у возе’ (Сл. Брэс.), ст.-бел. тройня ‘тс’ (ГСБМ). Гл. трайня2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)