Verbum

праві́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (кніжн.).

Асоба, якая правіць краінай, дзяржавай.

|| ж. праві́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. праві́цельскі, -ая, -ае.

рэспандэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (афіц.).

Асоба, якая адказвае на пытанні анкеты або дае інтэрв’ю.

|| прым. рэспандэ́нцкі, -ая, -ае.

найма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая наймае каго-, што-н.

|| ж. найма́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. найма́льніцкі, -ая, -ае.

неплаце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба або прадпрыемства, якія не ўносяць у тэрмін належных плацяжоў.

|| ж. неплаце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

падстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які падстаўляюць знізу або збоку.

Падстаўная лесвіца.

2. Спецыяльна падабраны для якой-н. мэты, несапраўдны.

Падстаўная асоба.

прататы́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Першапачатковы ўзор, правобраз, пераважна сапраўдная асоба як крыніца для стварэння літаратурнага вобраза, героя.

П. дзеда Талаша.

ра́джа, -ы, мн. -ы, -аў і раджа́, -ы́, мн. -ы́, -э́й, м.

Княжацкі тытул у Індыі, а таксама асоба, якая яго мае.

эміса́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Асоба, якую неафіцыйна пасылаюць з сакрэтным палітычным даручэннем у іншую краіну.

|| прым. эміса́рскі, -ая, -ае.

лічы́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая робіць падлік каго-, чаго-н.

Л. перапісу насельніцтва.

|| ж. лічы́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

медсястра́, -ы́, мн. -сёстры і (з ліч. 2, 3, 4) -сястры́, -сясцёр, ж. Медыцынская сястра, асоба сярэдняга медыцынскага персаналу ў лячэбных установах.