Verbum

панаве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Зрабіцца навейшым, абнавіцца.

Пафарбаваны паркан нібы панавеў.

панаве́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Навешаць чаго-н. у многіх месцах.

П. ліхтароў.

панаво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.

1. каго (што). Навесці, прывесці ў вялікай колькасці.

П. дзяцей у хату.

2. што. Цэлячыся, накіраваць на каго-, што-н. у вялікай колькасці.

П. пісталеты ў цэль.

панаво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; зак., каго-што.

Навезці, прывезці ў вялікай колькасці.

П. дроў.

панавя́зваць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. чаго. Зрабіць шляхам вязання многа чаго-н.

П. пальчатак.

2. што. Пачапіць што-н. усім, многім.

П. званкі на шыю жывёле.

3. каго. Прывязаць, каб не разыходзіліся (пра жывёлу).

П. коней на ланцугі.

панаганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. каго-чаго. Нагнаць, сабраць у адным месцы многа каго-, чаго-н.

П. жывёлы на бойню.

П. лодак у бухту.

2. што. Нацерці (пра мазалі).

П. мазалі на руках.

3. што. Набіваючы, насадзіць на што-н. усё, многае.

П. абручы на бочку.

4. чаго. Увагнаць многа чаго-н. куды-н.

П. цвікоў у сцяну.

панагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго-што. Нагрузіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вазы сенам.

2. каго (што). Ускласці дадатковую нагрузку на многіх.

па-над, прыназ. з Т.

Ужыв. пры ўказанні на каго-, што-н., над якімі ў пэўным кірунку адбываецца рух, дзеянне або зверху над якімі што-н. адбываецца.

Песні плылі па-над гаем.

Гучыць голас міру па-над светам.

панадво́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Двор каля дома.

Падмесці п.

панадвя́зваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Надвязаць усё, многае.

П. панчохі.

П. вяроўкі.