адмацава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмацоўваць — адмацаваць і адмацоўвацца — адмацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмяжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяжоўваць — адмежаваць і адмяжоўвацца — адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адпальваць — адпаліць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпіхаць — адапхнуць і адпіхацца — адапхнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпіхваць — адпіхнуць і адпіхвацца — адпіхнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адпускаць — адпусціць (у 1–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адрэзваць — адрэзаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адсаджваць — адсадзіць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсейваць — адсеяць і адсейвацца — адсеяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адставаць — адстаць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)