ураста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. урастаць — урасці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. урэзваць — урэзаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уска́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускакваць — ускочыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладаць — ускласці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладваць — ускласці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усплёскванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усплёскваць — усплёснуць і усплёсквацца — усплёснуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успу́шванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. успушвацца — успушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. усыпа́ць — усы́паць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. усякаць — усячы (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утапле́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле дзеясл. утапіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)