скрыгата́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрыгатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смарка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. смаркацца, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. стушаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. сцінаць ​2 — сцяць ​2 (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксікало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае ўласцівасці ядаў і іх дзеянне на арганізм.

[Ад грэч. toxikon — яд і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тракто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. трактаваць і трактавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тро́мканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. тромкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. увязваць — увязаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздры́г, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уздрыгануць, уздрыгнуць і уздрыгануцца, уздрыгнуцца; дрыжанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уро́бліванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. уробліваць — урабіць (у 3, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)