заўчара́шні, ‑яя, ‑яе.

Які быў, адбываўся заўчора. Міхасю было непрыемна ўспамінаць пра заўчарашнюю здачу экзамена. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашрубава́цца, ‑буецца; зак.

Круцячыся, замацавацца або заняць патрэбнае становішча (пра што‑н., што мае шрубавую нарэзку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зладзеява́ты, ‑ая, ‑ае.

Схільны да зладзейства; жулікаваты (пра чалавека). // Падобны на зладзейскі; хітры, скрыты. Зладзеяватая ўхмылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зле́ціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Зрабіцца цёплым, летнім (пра ваду). Вада была цёплая, злецілася ў хаце. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злоязы́чнік, ‑а, м.

Уст. Пра чалавека, схільнага да злых нагавораў, рэзка адмоўнай ацэнкі каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́рна, безас. у знач. вык.

Пра наяўнасць мноства зорак на небе. Звечара было зорна, месячна. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засі́вераць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пацямнець, зашурпаціцца ад ветру (пра скуру, адкрытыя часткі цела). Рукі засівералі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскака́цца, ‑скачуся, ‑скачашся, ‑скачацца; зак.

Разм.

1. Доўга скачучы, забыць пра час.

2. Стаміцца, доўга скачучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяры́цельны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які сведчыць пра даручэнне каму‑н. чаго‑н.

•••

Вярыцельная грамата гл. грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́гаць, ‑ае; незак.

Крычаць, гагатаць (пра гусей). Нажыраваўшыся за дзень, .. [гусі] ціха, але вельмі задаволена гагалі. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)