тарантэ́ла, ‑ы, ж.

1. Італьянскі народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць тарантэлу. Іграць тарантэлу.

2. Музычны твор у тэмпе такога танца. Тарантэла Ліста. Тарантэла Шастаковіча.

[Іт. tarantella.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dzieło

dzieł|o

н.

1. праца;

brać się do ~a — брацца за працу;

kontynuować dzieło — працягваць працу;

2. твор;

~o sztuki — мастацкі твор;

~a wybrane — выбраныя творы;

~a wszystkie — поўны збор твораў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бале́т, -а, М -ле́це, м.

1. Від сцэнічнага мастацтва, змест якога раскрываецца ў танцавальна-музычных вобразах.

Класічны б.

2. Тэатральнае прадстаўленне на пэўны сюжэт, змест якога даносіцца сродкамі танца, мімікі і музыкі, а таксама музычны твор, які ляжыць у аснове такога спектакля.

3. Калектыў артыстаў, якія выконваюць такое прадстаўленне.

|| прым. бале́тны, -ая, -ае.

Балетная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

п’е́са

(фр. pièce)

1) драматычны твор, прызначаны для пастаноўкі на сцэне;

2) невялікі музычны твор (напр. інструментальная п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кінасцэна́рый

(ад кіна- + сцэнарый)

літаратурны твор, на аснове якога ствараецца кінафільм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кіч

(ням. Kitsch = халтура)

халтурная карціна, безгустоўны фільм або літаратурны твор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манадра́ма

(ад мана- + драма)

драматычны твор, разлічаны на выкананне адным акцёрам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

апавяда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апавядання (у 1 знач.), які змяшчае апавяданне. Апавядальны сказ. Апавядальны жанр. // Спакойны, эпічны. Твор [Шамякіна «Глыбокая плынь»] быў вывераны на лепшым вымяральніку: сэрцы чытача. Апавядальны тон рамана глыбока хвалюе. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэтэкты́ў, ‑тыва, м.

1. Шпік, агент вышукной паліцыі (у капіталістычных краінах).

2. Літаратурны твор або кінафільм, прысвечаны раскрыццю таямніц, звычайна звязаных са злачынствам. Заняты кожны сваім пасажыры. Хто дэтэктывам, хто — булкай з сырам. Барадулін.

[Англ. detective.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаве́ршаны, ‑ая, ‑ае.

Які не даведзены да завяршэння; незакончаны. Незавершаны твор. // З незакончаным верхам. На адным з незавершаных стагоў стаяў чалавек у белай кашулі, падхопліваючы віламі калматыя бярэмкі сена, што падаваліся з зямлі. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)