збаразні́ць сов., в разн. знач. изборозди́ть;

яры́ ~ні́лі по́ле — овра́ги изборозди́ли по́ле;

маршчы́ны ~ні́лі твар — морщи́ны изборозди́ли лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́рснуць сов. (окропить, смочить брызгами) взбры́знуть, сбры́знуть; (мелкими брызгами) вспры́снуть, спры́снуть;

с. твар адэкало́нам — вспры́снуть (спры́снуть) лицо́ одеколо́ном

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аблі́чча ’аблічча, твар, воблік’ да прасл. ob‑lik‑ije, гл. лік. Бел. аблічча, укр. обличча маюць генетычна тоесныя адпаведнікі ў серб.-харв. о̀блічје ’знешні від’, славен. obličje ’аблічча’, што сведчыць аб праславянскім характары слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жва́вы, -ая, -ае.

1. Поўны жыццёвых сіл; бадзёры, рухавы.

Жвавае дзіця.

Ж. работнік.

2. Ажыўлены, выразны, жыццярадасны (пра вочы, твар).

Ж. погляд.

Жвавыя вочы.

3. Бойкі, ажыўлены (пра гутарку).

Жвавая гамонка.

4. Хуткі па тэмпе, шпаркі.

Жвавыя рухі.

Жвавыя коні.

|| наз. жва́васць, -і, ж.

Небывалая ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыві́ць, крыўлю́, кры́віш, кры́віць; кры́ўлены; незак., што.

1. Рабіць крывым, перакошаным, выгнутым.

К. абцасы.

2. Перакошваць у грымасе (пра твар, губы, рот і пад.)

К. губы.

◊

Крывіць душой — гаварыць няшчыра, не так, як падказвае сумленне.

|| зак. пакрыві́ць, -крыўлю́, -кры́віш, -кры́віць; -кры́ўлены і скрыві́ць, скрыўлю́, скры́віш, скры́віць; скры́ўлены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

erhéitern

1.

vt развесялі́ць, пале́пшыць настро́й

2.

∼, sich развесялі́цца

2) прасвятле́ць (пра твар, неба)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fálten

vt

1) скла́дваць, склада́ць, зго́ртваць

die Hände ~ — злажы́ць [скла́сці] ру́кі

2) змо́ршчваць (лоб, твар)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

worn

[wɔrn]

adj.

1) зно́шаны, падзёрты

worn rags — лахманы́

2) змо́раны, зму́чаны

a worn face — змо́раны твар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

full​3 [fʊl] adv.

1. пра́ма;

full in the face/eyes пра́ма ў твар/у во́чы

2. ве́льмі;

know full well ве́льмі до́бра ве́даць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gnarled [nɑ:ld] adj.

1. сукава́ты, каржакава́ты; скры́ўлены; з наро́стамі (пра дрэвы)

2. скру́чаны, шышкава́ты, гру́бы (пра рукі, пальцы)

3. гру́бы, абсі́вераны (пра твар, знешнасць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)