разнале́ссе, ‑я, н.

Лес, у якім растуць розныя пароды дрэў. Вада блізка — калодзеж на ўскраіне вострава — там, дзе сасняк пераходзіць у разналессе, і рачулка балотная побач. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які можна рассунуць. Рассоўныя дзверы. Рассоўны стол. □ У гэты момант .. рассунуліся рамы над маёй галавой, — у большасці там рамкі не на [завесах], а рассоўныя. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэквізіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэквізіцыі. Рэквізіцыйная квітанцыя. // Які прызначаецца, служыць для рэквізіцыі. А немцаў і ў Ключыку хапала, бо там месціўся рэквізіцыйны пункт. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплю́снуцца, ‑нецца; зак.

Разм. Сплюшчыцца ​2, стаць сплюснутым ад ціску, удару. На .. [Дробаве] .. сіняя кепка-васьміклінка з кароценькім брылём сплюснулася ад меха і сям-там прабіта дажджом. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шля́гер, ‑а, м.

Новая модная, папулярная (да збітасці) песня ці інструментальная п’еса. Ён [амерыканец] спяшаўся вярнуцца на сваю базу, каб там выпіць віскі і паслухаць новы шлягер. Пішчыкава.

[Ням. Schlager.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчамялі́ца, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства бурачнікавых з дробнымі духмянымі кветкамі; медуніца. Трашчыць калода — сорак Там блузак і спадніц. Але на кожнай — зоры Ці кветкі шчамяліц. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то злучн so, dann; sodnn;

то …, то … bald … bald;

то тут, то там bald hier, bald dort;

то адно́, то друго́е bald dies, bald jnes;

то-та ж! das ist es ja ben!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

богпо́мач, выкл.

Уст. Ветлівае пажаданне поспеху пры сустрэчы з чалавекам, які працуе. [Сегенецкі:] — Араў там, зябліў на нашай горцы пнівадзіцкі Шлёма.. Я сабе іду і богпомач не даю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́йвал, ‑а, м.

Буйная жвачная жывёліна атрада парнакапытных (свойская і дзікая) з грузным тулавам і кароткай шыяй. Коркія загнаў буйвала ў загарадку і ўзяўся там нешта майстраваць. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпераза́ць, ‑перажу, ‑пяражаш, ‑пяража; заг. адперажы; зак., што.

Зняць папругу, пояс. — Ну, вы там, шчанюкі, марш дадому, — абурана крыкнуў Даміра і зрабіў выгляд, што хоча адперазаць рэмень. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)