прычыні́цца¹, -ыню́ся, -ы́нішся, -ы́ніцца; зак.

1. да чаго. Стаць прычынай чаго-н.

Самаахвярная праца людзей прычынілася да росквіту гаспадаркі.

2. да чаго. Стаць саўдзельнікам якой-н. справы; далучыцца да чаго-н.

П. да развіцця музычнага мастацтва. П. да размовы.

3.(1 і 2 ас. не ўжыв.). Здарыцца, адбыцца.

Прычынілася бяда.

|| незак. прычыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагнаі́цца, ‑гноіцца; зак.

Стаць гнойным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апылі́цца, ‑ліцца; зак.

Стаць апыленым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачарві́вець, ‑ее; зак.

Стаць чарвівым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазарадзі́цца, ‑радзіцца; зак.

Стаць перазараджаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагу́льніцца, ‑ніцца; зак.

Стаць абагульненым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяспло́дзець, ‑ее; зак.

Стаць бясплодным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добраўпара́дкавацца, ‑куецца; зак.

Стаць добраўпарадкаваным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвадзяне́ць, ‑нее; зак.

Стаць вадзяністым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вандзіцца, ‑дзіцца; зак.

Стаць вэнджаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)