dilapidation

[dɪ,læpɪˈdeɪʃən]

n.

распа́д -у m.; разва́л -у m.; трухле́ньне n., паўразбу́раны стан

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

heirdom

[ˈerdəm]

n.

стан або́ правы́ спадкае́мца; спа́дчына f., спа́дчыннасьць f., спадкае́мства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

purgatory

[ˈpɜ:rgətɔri]

n., pl. -ries

1) чы́сьцец -тца m.

2) стан часо́вага пакара́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

reversion [rɪˈvɜ:ʃn] n. (to)

1. fml вярта́нне (у папярэдні стан)

2. law перахо́д маёмасных право́ў наза́д да першапачатко́вага ўлада́льніка або́ насле́дніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узбуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прыводзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Узбуджальныя сродкі.

2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння. Лёгка ўзбуджальны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́чанасць, ‑і, ж.

Стан засмечанага. Засмечанасць насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звадкава́цца, ‑куецца; зак.

Перайсці ў вадкі стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змізарне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан змізарнелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забало́чанасць, ‑і, ж.

Стан забалочанага. Забалочанасць зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забру́дненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан забрудненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)