ізаліро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца ізаліроўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменябо́ец, ‑бойца, м.

Рабочы, які разбівае каменне на шчэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардо́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты вырабам кардону або карданажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карусе́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на карусельным станку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малакваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова кваліфікаваны, нізкай кваліфікацыі. Малакваліфікаваны рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца награваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца наклейваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́счык, ‑а, м.

Рабочы, які пераносіць што‑н.; насільшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца падвозам чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папра́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца папраўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)