кульмінацы́йны Kulminatións-;

кульмінацы́йны пункт Kulminatiónspunkt m -(e)s, -e, Höhepunkt m, Gípfelpunkt m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

до́тык м. Berührung f -, -en;

пункт до́тыку матэм. Berührungspunkt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зыхо́дны Áusgangs-;

зыхо́дны пункт Áusgangspunkt m -(e)s, -e;

зыхо́дныя зве́сткі Áusgangsdaten pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гіпацэ́нтр

(ад гіпа- + цэнтр)

цэнтральны пункт ачага землетрасення ў нетрах Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэдуі́т

(фр. réduit)

апорны пункт у палявым або ў доўгачасовым умацаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перагаво́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. мн. Дзелавы абмен думкамі пры высвятленні якіх-н. пытанняў, умоў і пад.

Дыпламатычныя перагаворы.

2. Размова; кароткая спрэчка (разм.).

Заказаць міжгародні п.

П. з суседкай па размеркаванні плошчы калідора быў гарачы.

|| прым. перагаво́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

П. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапускны́, ‑ая, ‑ое.

Які прызначаецца, служыць для пропуску (у 1 знач.). Прапускны пункт. □ Хвядос спакваля ішоў да саней ад прапускной будкі. М. Ткачоў. // Звязаны з прапусканнем. Прапускная здольнасць сталовай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да класа, класаў (у 2 знач.). Класавая барацьба. Класавыя супярэчнасці. // Уласцівы пэўнаму класу, яго ідэалогіі; прадыктаваны інтарэсамі класа. Класавы пункт гледжання. Класавыя інтарэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каса́ние ср. дакрана́нне, -ння ср., датыка́нне, -ння ср., до́тык, -ку м.;

то́чка каса́ния мат. пункт до́тыку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dispensary

[dɪˈspensəri]

n., pl. -ries

1) мэды́чны пункт, амбулято́рыя f.

2) аптэ́ка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)