avancieren

[-avã'si:-]

1.

паско́рыць рух чаго́-н.

2.

1) vi (s) павыша́цца (у чыне, пасадзе)

2) вайск. ру́хацца напе́рад, наступа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vórbeugen

I

1.

vt нахіля́ць упе́рад (галаву, тулава)

2.

(sich) нагіна́цца напе́рад

II

vi (D) прадухіля́ць, папярэ́джваць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́ціснуцца сов.

1. вы́жаться, вы́давиться;

уве́сь сок ~нуўся з лімо́на — весь сок вы́жался (вы́давился) из лимо́на;

2. (о дне, стекле) вы́давиться;

3. проти́снуться, протиска́ться;

в. напе́рад з нато́ўпу — протиска́ться (проти́снуться) вперёд из толпы́;

4. (получиться посредством тиснения) вы́тисниться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

przewijać

незак.

1. перамотваць; перакручваць;

przewijać taśmę do przodu (do tyłu) — перамотваць стужку наперад (назад);

2. перапавіваць;

przewijać dziecko — перапавіваць дзіця

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

postępowanie

н.

1. рух наперад; прагрэс; развіццё;

2. паводзіны; абыходжанне;

3. юр. працэс;

postępowanie sądowe — судовы працэс;

wszcząć postępowanie — пачаць працэс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

anticipate

[ænˈtɪsɪpeɪt]

1.

v.t.

1) прадбача́ць, прадчува́ць

2) спадзява́цца, чака́ць

We anticipated a good time at the party — Мы спадзява́ліся, што ве́села правядзём час на вечары́не

3) апярэ́джваць, выпярэ́джваць

The Chinese anticipated the European discovery of gunpowder — Кіта́йцы апярэ́дзілі Эўро́пу ў адкрыцьці́ по́раху

4) прысьпяша́ць, набліжа́ць

5) рабі́ць датэрміно́ва

6) перавыдатко́ўваць

2.

v.i.

забяга́ць напе́рад; апярэ́джваць фа́кты

We must not anticipate — Мы не паві́нны забяга́ць напе́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

предопределе́ние ср.

1. (действие) прадвызначэ́нне, -ння ср.; вызначэ́нне, -ння ср. (напе́рад); (судьбы) наканава́нне, -ння ср.;

2. (рок) уст. наканава́нне, -ння ср.; (судьба) лёс, род. лёсу м., до́ля, род. до́лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Vórschub

m -(e)s -schübe

1) рух напе́рад; пада́ча (на станку)

2) дапамо́га, садзе́йнічанне

~ léisten (D) — (па)спрыя́ць, (па)садзе́йнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

піха́ць

1. stóßen* vt; drängen vt; schúbsen vt (разм);

піха́ць каго-н ánstoßen vt; éinen Stoß versétzen [geben*] (D);

2. (рухаць наперад) vórwärts stóßen*; vor sich hérstoßen*; schíeben* vt; перан fördern vt;

3. (стымуляваць) ánspornen vt; áufstacheln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

подава́ться

1. в разн. знач. падава́цца;

подава́ться вперёд падава́цца напе́рад;

подава́ться в сто́рону падава́цца ў бок;

2. перен. (уступать) разг. падава́цца, здава́цца, уступа́ць; см. пода́ться;

3. страд. падава́цца; дава́цца; см. подава́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)