Verbum

заго́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паласа, участак ворнай зямлі, поля.

Узараць з.

2. Агароджанае пад адкрытым небам месца для жывёлы.

збрысці́, збрыду́, збрыдзе́ш, збрыдзе́; збрыдзём, збрыдзяце́, збрыду́ць; збрыў, -рыла́, -ло́; збрыдзі́; зак. (разм.).

Сысці куды-н., пакінуўшы сваё месца.

Цяля некуды збрыло.

вы́селіць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства.

В. у суседнюю вёску.

|| незак. высяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

га́ла, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

1. Голае месца, чыстая прастора.

2. Цвёрды круглы камяк зямлі, гліны.

|| прым. га́лавы, -ая, -ае.

бытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; незак.

Існаваць, мець месца.

Такая думка даўно бытуе ў народзе.

|| наз. бытава́нне, -я, н.

Б. вуснай народнай творчасці.

папераво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; зак., каго-што.

Перавезці з аднаго месца на другое ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

П. людзей цераз раку.

паўтарэ́нне, -я, н.

1. гл. паўтарыцца, паўтарыць.

2. мн. -і, -яў. Месца, з’ява, што паўтараюцца ў чым-н.

У рамане сустракаюцца паўтарэнні.

перале́гчы, -ля́гу, -ля́жаш, -ля́жа; -ля́жам, -ля́жаце, -ля́гуць; -лёг, -ле́гла; -ля́ж; зак.

Легчы інакш або на другое месца.

П. з канапы на ложак.

плацка́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -ка́рт, ж.

Білет на нумараванае месца ў вагоне цягніка.

|| прым. плацка́ртны, -ая, -ае.

П. вагон.

сто́йбішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Часовае паселішча качэўнікаў.

2. Месца адпачынку жывёлы на пашы.

|| прым. сто́йбішчавы, -ая, -ае.