преподнести́ сов. падне́сці; (подарить) падары́ць; даць гасці́нца;
преподнести́ а́дрес падне́сці а́драс;
преподнести́ пода́рок падне́сці (зрабі́ць) падару́нак;
преподнести́ неприя́тную но́вость падне́сці непрые́мную навіну́;
преподнести́ сюрпри́з падне́сці (зрабі́ць) сюрпры́з;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
учини́ть сов.
1. книжн., уст. учыні́ць;
учини́ть распра́ву учыні́ць распра́ву;
2. (устроить, совершить) разг. учыні́ць, зрабі́ць; устро́іць;учини́ть па́кость учыні́ць (зрабі́ць) па́касць;
учини́ть сканда́л учыні́ць (устро́іць) сканда́л;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Адстрапалі́ць ’зрабіць якую-небудзь рэч’ (Яўс.) да страпаліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Набатра́чыць ’нестаранна зрабіць работу’ (ТС). Да батрачыць, батра́к (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Суглі́чыць ’зрабіць ненармальным фізічна’, суглі́чэны ’няскладны, нязграбны’ (ТС). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Іздзе́лаць, іздзе́лыць ’зрабіць’ (Бяльк.). Пад рус. уплывам, прыстаўное ‑і‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спудлава́ць ‘прамахнуцца’ (Касп.), спудлі́ць ‘зрабіць памылку, прамахнуцца’ (Сцяшк. Сл.). З польск. spudłować, pudłować ‘тс’, pudło ‘промах, памылка’ < нова-в.-ням. Pudel ‘памылка’, pudeln ‘зрабіць промах, памылку (пры гульні ў кеглі)’; гл. Кюнэ, Poln., 99; параўн. Брукнер, 447.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стрэфі́ць ‘зрабіць нячыстым, забароненым для ўжывання (у яўрэяў)’ (Нас.). Кюнэ (Poln., 100) супастаўляе з польск. strefić strefnić ‘зрабіць поласы, палосамі пазначыць’ < ням. streifen ‘рабіць палосы’, Streif ‘паласа’. Аб польскім слове гл. Брукнер, 518; Варш. сл., 6, 452.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
апаску́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
1. Зрабіць брудным, запэцкаць.
2. перан. Зусім сапсаваць; зрабіць дрэнным, непрыгодным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Счэ́шчыць ’зрабіць ласку, выказаць павагу’ (ТС). Вытворнае ад чэсць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)