зарубі́ць 1, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць; зак., што.
Загнуўшы, падшыць краі чаго‑н. Зарубіць хусцінку. Зарубіць ручнік.
зарубі́ць 2, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць; зак., што.
1. Разм. Зрабіць зарубку (зарубкі) на чым‑н.
2. Спец. Агаліць паверхню пласта, прызначанага для адбойкі. Зарубіць пласт вугалю.
•••
Зарубіць (сабе) на носе — добра запомніць. — Не, брат, ты павінен жыць! .. Зарубі сабе на носе — жыць!.. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змру́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
Абл. Заплюшчыць, самкнуць (вочы, павекі). Праз усю ноч, пакуль не было бацькі, ніхто не змружыў вачэй... Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.
Узважыць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым належыць, патрэбна. Недаважыць кілаграм збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
1. Папражыць даўжэй, больш, чым трэба.
2. Спражыць, папражыць усё, многае. Перапражыць увесь гарох. Перапражыць усе гарбузікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымру́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
Абл. Прыжмурыць (вочы). Так пасля добрага грыбнога дня, як толькі прымружыш вочы, мрояцца чорнагаловыя крамяныя баравічкі. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Клы́зніць ’жыць, дажываць’, ’гаварыць пустое’ (Юрч. Фраз. 2). Зыходзячы са значэння ’гаварыць пустое’, можна разглядаць як скажонае трызніць (гл.). Калі так, то ў гэтай форме збераглося другое старажытнае значэнне — ’дажываць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паве́рх м Stock m -(e)s, Stóckwerke; Stóckwerk n -(e)s, -e; Etáge [-ʒə] f -, -n, Geschóss n -es, -e;
пе́ршы паве́рх Érdgeschoss n -es, -e, Parterre [-´tɛrə і -´tɛr] n -s, -s;
жыць на пе́ршым паве́рсе im Érdgeschoss wóhnen, Partérre wóhnen;
другі́ паве́рх érster Stock;
жыць на другі́м паве́рсе im érsten Stock wóhnen;
жыць на чацвёртым паве́рсе im drítten Stock wóhnen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
каму́на ж., в разн. знач. комму́на;
жыць ~най — жить комму́ной;
працо́ўная к. — трудова́я комму́на;
○ Пары́жская к. — ист. Пари́жская комму́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
karmić się
незак. карміцца;
karmić się nadzieją — жыць надзеяй; спадзявацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wild1 [waɪld] n. : the wild уло́нне прыро́ды;
live in the wild жыць на во́лі (пра жывёл);
the wilds не́тры, гушча́р
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)