Verbum

раскла́сціся¹, -кладу́ся, -кладзе́шся, -кладзе́цца; -кладзёмся, -кладзяце́ся, -кладу́цца; -кладзі́ся; зак.

1. Раскласці, размясціць свае рэчы, маёмасць (разм.).

Р. са сваімі кнігамі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыняць раскладзены выгляд.

Крэсла лёгка расклалася.

|| незак. расклада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і раскла́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

свяжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Станавіцца свяжэйшым (гл. свежы ў 4 знач.), халаднейшым.

Пад раніцу свяжэе (безас.).

2. Станавіцца больш яркім, набываць больш здаровы выгляд.

Пабыўшы ў лесе, чалавек свяжэе.

|| зак. пасвяжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

упрыго́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што чым.

Надаць каму-, чаму-н. прыгожы выгляд, зрабіць прыгажэйшым, ярчэйшым.

У. сукенку вышыўкай.

У. жыццё каму-н. (перан.).

|| незак. упрыго́жваць, -аю, -аеш, -ае; наз. упрыго́жванне, -я, н.

|| наз. упрыгажэ́нне, -я, н. і упрыго́жанне, -я, н.

фасо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Форма, крой, па якіх што-н. пашыта.

Модны ф. касцюма.

2. Знешні выгляд, форма якога-н. прадмета.

Ф. мэблі.

3. Паказная франтаватасць; шык (разм.).

Трымаць ф.

|| прым. фасо́нны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

ХВАРАВÍТЫ, -ая, -ае.

1. Які часта хварэе, схільны да хваробы.

Х. хлопчык.

2. Які з’явіўся ў выніку хваробы, які сведчыць аб хваробе.

Х. выгляд.

Х. стан.

3. Выкліканы болем.

Х. стогн.

4. перан. Перабольшаны, празмерны, ненатуральны.

Хваравітая падазронасць.

|| наз. хваравíтасць, -і, ж.