лапцю́жны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лапцю́жны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыла́знік, ‑а,
Памяшканне ў лазні, дзе распранаюцца і апранаюцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самазабы́ўны, ‑ая, ‑ае.
Здольны да самазабыцця, да самаахвяравання ў імя каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каро́на, -ы,
1. Галаўны ўбор манарха з каштоўнымі ўпрыгожаннямі, які з’яўляецца сімвалам улады манарха.
2.
3. Тое, што і крона¹.
4. Светлы арэол вакол Сонца, бачны ў час сонечнага зацьмення (
5. у
Карона з галавы не зваліцца (не спадзе) (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адзна́ка, -і,
1. Знак, метка, след, якія паказваюць на што
2. Прыкмета, акалічнасць, па якіх можна вызначыць што
3. Асаблівасць, рыса, якімі асоба ці прадмет адрозніваюцца ад іншых асоб ці прадметаў.
4. Агульнапрынятае абазначэнне ацэнкі ведаў і паводзін навучэнцаў.
5. Ганаровы знак, ордэн, медаль
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
replay2
1.
2. паўто́рна прайграва́ць (плёнку, касету
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
okazać się
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
БЕСКАНЕ́ЧНА ВЯЛІ́КАЯ ў матэматыцы, пераменная велічыня, што ў зададзеным працэсе становіцца і застаецца па абсалютнай велічыні большай за любы папярэдне зададзены лік; адваротная да бесканечна малой. Калі x — бесканечна вялікая, то скарочана запісваюць lim x = ∞, або x → ∞. Функцыя
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вы́стаяцца, ‑стаіцца;
1. Адпачыць, набрацца сілы (пра коней).
2. Набыць пэўныя якасці (мацунак, пах і пад.) у выніку працяглага стаяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ана́рхія, ‑і,
Такі стан грамадства, калі няма арганізаванай улады, законаў, абавязковых нормаў паводзін.
[Грэч. anarchia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)