Абл. Кветкі, якія пачынаюць распускацца; цвіценне раслін. Падымае наквець сонны бэз, Каб сказаць, што кветак будзе многа.Шушкевіч.Вятры шумяць у полі, І дрэмле ў наквеці На схонах ніў сяло.Трус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)