ахаладжа́льнік, ‑а, м.

1. Апарат, які служыць для ахаладжэння чаго‑н.

2. Рэчыва, з дапамогаю якога ахалоджваюць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпяці́льнік, ‑а, м.

Апарат для прыгатавання кіпячонай пітной вады; тытан ​3. // Электранагравальная прылада ў выглядзе спіралі для кіпячэння вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаабме́ннік, ‑а, м.

Апарат для перадачы цяпла ад асяроддзя з больш высокай тэмпературай да асяроддзя з больш нізкай тэмпературай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высева́ющий

1. прич. які́ (што) высява́е;

2. прил. высява́льны;

высева́ющий аппара́т с.-х. высява́льны апара́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

projector

[prəˈdʒektər]

n.

1) прае́ктар -а m. (апара́т)

2) праекта́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wheels

а) мэхані́зм -у m.

б) структу́ра f.

в) апара́т (дзяржа́ўны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аўтама́т, -а, М -ма́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Апарат (машына, станок і пад.), які самастойна выконвае шэраг паслядоўных аперацый без непасрэднага ўдзелу чалавека.

Станок-а.

Тэлефон-а.

2. Від аўтаматычнай стралковай зброі.

|| прым. аўтама́тны, -ая, -ае.

Аўтаматная стральба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы і прызначаецца для паражэння наземных, надводных і паветраных цэлей.

2. Апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпраменьвання (спец.).

Кобальтавая п.

|| прым. пу́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінашука́льнік, ‑а, м.

Апарат для пошуку закладзеных мін. Воддаль працавалі мінёры. Яны ішлі па полі з доўгімі жэрдкамі-мінашукальнікамі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сокавыціска́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Апарат або прыстасаванне для выціскання соку з фруктаў, ягад і гародніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)