крыць, кры́ю, кры́еш, кры́е; крый; кры́ты; незак.

1. што. Рабіць страху, дах. К. хату. К. веранду.

2. каго-што. Рэзка, груба крытыкаваць, лаяць (разм.). К. недахопы.

◊

Крый бог (божа) (разм.) — ужыв. як засцярога ад чаго-н., як забарона рабіць што-н. недапушчальнае.

Няма чым крыць (разм.) — няма чаго сказаць у адказ, у апраўданне.

Няхай бог крые (разм.) — ужыв. як пажаданне, пазбаўленне ад чаго-н. дрэннага.

|| зак. накры́ць, -кры́ю, -кры́еш, -кры́е; -кры́ты (да 1 знач.) і пакры́ць, -кры́ю, -кры́еш, -кры́е; -кры́ты (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэ́пліка ж

1. (адказ) Erwíderung f -, -en, Entgégnung f -, -en, Gégenrede f -, -n, Replík f -, -en; Zwíschenruf m -(e)s, -e (з месца);

2. тэатр Stíchwort n -(e)s, -e і -wörter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

sage

I [seɪdʒ]

1.

adj.

разу́мны, му́дры

sage adviser — разу́мны дара́днік

a sage reply — му́дры адка́з

2.

n.

мудрэ́ц -аца́ m.

II [seɪdʒ]

n., Bot.

шалфе́й -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tart

I [tɑ:rt]

adj.

1) кі́слы, да́ўкі

2) Figur. ко́лкі, зье́длівы

a tart reply — зье́длівы адка́з

II [tɑ:rt]

n.

піражо́к з садавіно́ю наве́рсе

III [tɑ:rt]

n., Sl.

прастыту́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

уніклівы, ✂.

  1. Які пазбягае прама і адкрыта выказваць свае думкі, не прамы, пазбаўлены шчырасці.

    • У. адказ.

  2. Які глыбока ўнікае ў сутнасць справы; праніклівы.

    • У. чалавек.
    • Уніклівая думка чалавека.

|| наз. уніклівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нездавальняючы, ✂.

  1. Дрэнны, які не адпавядае пэўным патрабаванням.

    • Н. адказ.
    • Нездавальняючыя веды.
    • Адказаў ён нездавальняюча (прысл.).

  2. нездавальняюча, нескл., н. Ацэнка (у 3 знач.), якая абазначае адсутнасць ведаў прадмета.

|| наз. нездавальняючасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

змаўчаць, ✂ і змоўчаць, ✂; зак.

  1. Прамаўчаць у адказ на што-н., не пярэчыць.

    • Яна пакрыўдзілася, але змаўчала.

  2. пра што, аб чым. Наўмысля не сказаць.

    • З. пра хваробу.

|| незак. змоўчваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

разгадаць, ✂; зак.

  1. Знайсці правільны адказ на загаданае; адгадаць.

    • Р. рэбус.
    • Р. загадку.

  2. Зразумець сэнс, уясніць характар каго-, чаго-н.

    • Р. чалавека.
    • Р. намеры праціўніка.

|| незак. разгадваць, ✂.

|| наз. разгадка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

здава́цца​I безас schéinen* vi (s), vórkommen* vi (s); dünken* vi, vt (высок);

адказ здае́цца мне добрым die Ántwort scheint mir gut;

мне здае́цца, што … mir scheint, dass…;

здае́цца, што… es scheint, dass…

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

answerable [ˈɑ:nsərəbl] adj. (to, for) 1. адка́зны (за);

I am answerable for his safety. Я нясу адказнасць за яго бяспеку.

2. на які́ можна даць адка́з;

His arguments are not answerable. На яго аргументы нельга адказаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)