пить несов., в разн. знач. піць;
пить ко́фе піць ка́ву;
пить за что-л., за кого́-л. піць за што-не́будзь, за каго́-не́будзь;
◊
пить го́рькую (мёртвую) піць без про́сыпу (запо́ем);
как пить дать як піць даць;
пить (на) брудерша́фт піць (на) брударша́фт;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прытараба́ніць ’прывалачы, прывезці, даставіць (што-небудзь вялікае, цяжкае)’ (ТСБМ, Сцяшк.), ’прымчацца, хутка прыехаць’ (Мат. Гом.). Укр. притараба́нити ’прывалачы, прыцягнуць’, притараба́нитися ’прыцягнуцца, прывалачыся’, рус. дыял. притараба́нить ’прывезці, прынесці што-небудзь цяжкае’. Да тараба́ніць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абцяжа́рыць сов.
1. обремени́ть, отяготи́ть;
2. перен. обремени́ть, отяготи́ть; затрудни́ть, утруди́ть;
а. каго́-не́будзь кло́патамі аб сабе́ — обремени́ть (затрудни́ть) кого́-л. хло́потами о себе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ківа́ць несов.
1. кача́ть; пока́чиватъ; (головой — ещё) кива́ть;
2. (раскачивая) шата́ть;
◊ к. на каго́-не́будзь — (сва́ливать) кива́ть на кого́-л.;
к. па́льцам — кива́ть па́льцем
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́шніца ж., разг.
1. избы́ток м.; изли́шек м.;
мець ~цу чаго-не́будзь — име́ть избы́ток (изли́шек) чего-л.;
2. ли́шнее ср.;
сказа́ць ~цу — сказа́ть ли́шнее
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памеркава́цца сов. договори́ться, столкова́ться;
мы як-не́будзь з ім памярку́емся — мы ка́к-нибу́дь с ним договори́мся (столку́емся);
◊ свае́ лю́дзі — памярку́емся — погов. свои́ лю́ди — сочтёмся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамаро́зіць сов., в разн. знач. проморо́зить;
п. ры́бу — проморо́зить ры́бу;
п. каго́-не́будзь дзве гадзі́ны на двары́ — проморо́зить кого́-л. два часа́ на дворе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wer
1.
pron inter (G wéssen, D wem, a wen) хто
~ ist da? — хто там?, хто тут?
2.pron rel хто
~ das tut, hat die Fólgen zu trágen — хто гэ́та зро́біць, адка́жа за вы́нікі
◊ ~ wagt – gewínnt — ≅ рдзыка – высакаро́дная спра́ва
3.
pron indef разм. хто-не́будзь, хто́сьці
ist ~ gekómmen? — прыйшо́ў хто-не́будзь?
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Віншаваць ’вітаць, славіць каго-небудзь з выпадку знамянальнай даты ці радаснай падзеі’ (БРС, КТС, Шпіл., Мал., Гарэц., Касп., Нас.), ст.-бел. виншовати ’жадаць’ (з XVI ст.). Укр. віншувати, вінчувати, польск. winszować ’віншаваць, выказваць пажаданні’, уст. ’жадаць што-небудзь каму-небудзь’; ’прасіць’. Бел. лексема запазычана з польск. winszować (< с.-в.-ням. wünschen) (Булыка, Запазыч., 64; Чартко, Дасл. (Гродна), 1967, 54; Карскі, Белорусы, 161).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прывярну́ць ’павярнуўшы, прыперці, прыхіліць да чаго-небудзь; прываліць; зачараваць, прываражыць’ (ТСБМ, Янк. 2), ’прыкідаць, прываліць, накіраваць статак да чаго-небудзь’ (Янк. 2), прыверня́ць ’прывальваць’ (ТС). Да вярну́ць (гл.). Адносна значэння ’зачараваць, прываражыць’ гл. прываро́т.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)