прысмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысмоктваць — прысмактаць і прысмоктвапца — прысмактацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыстасоўваць — прыстасаваць і прыстасоўвацца — прыстасавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысы́лка, ‑і, ДМ ‑лды, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысылаць — прыслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхаро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыхарошваць — прыхарашыць і прыхарошвацца — прыхарашыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыхоўваць — прыхаваць і прыхоўвацца — прыхавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантэі́зм, ‑у, м.

Філасофскае ідэалістычнае вучэнне, паводле якога бог атаясамліваецца з прыродай.

[Ад грэч. pan — усё і theōs — бог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. папраўляць — паправіць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўны, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плінто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прабіваць — прабіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)