Паслу́га ’слугі’, ’дзеянне, учынак, якія прыносяць карысць, дапамогу каму-н.’, паслу́гі ’аплачваемая работа для задавальнення чыіх-небудзь патрэб’ (ТСБМ, Нік. Очерки; Нас.). Укр. послу́га ’паслуга’, ’слуга’, рус. послу́га ’паслуга, служба на каго-н.’, ’заслуга’, ’выкананне прыгонных работ, шарварак’, польск. posługa ’выкананне работы заказчыка, гаспадара’, posługi ’нясталая, часовая работа’, ’прыслуга’, чэш. posluha ’паслугі’, ’служанка’, ’пасыльны’, славац. posluha ’праца прыслугі’, серб.-харв. по̏слуга ’прыслуга, абслугоўваючы персанал’, ’абслугоўванне’, ’пракат’, макед. послуга ’абслугоўванне’, ’пракат’. Утворана ад дзеяслова poslužiti < služiti < sluga. Магчыма, самастойнае ўтварэнне ў паасобных славянскіх мовах. Сюды ж паслу́жка ’паслуга’ (Бяльк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Апушы́ць 1 ’падвергнуць уздзеянню трунка’: «Мяне піва апушыла» (Федар., 6, 21); магчыма, сюды ж апаха́ць ’дрыхнуць’ (Грыг.; У Грыгаровіча сустракаецца замена у на а, о). Рус. дыял. пухнуць ’дрыхнуць’, польск. puszyć (галаву трункам) (Тувім, Słownik). Няясна. Магчыма, значэнне ’спаць’ узнікла ў выніку пераносу гукапераймальнага пухкаць ’дыхаць’ (параўн. балг. пу́хам дышу’), а магчыма, такое значэнне звязана з ацёкамі, апуханнем у выніку сну. Гл. пушыць.
Апу́шыць 2, опу́шываты ’сядзець на вуллі’ — дзеянне, звязанае з раеннем пчол (Анох.). Славен. pušiti рыхтавацца да раення’. Няясна. Магчыма, звязана з апушыць 1. Гл. пушыць, пух.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
засмо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засмольваць — засмаліць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засцілаць — заслаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачы́стка, ‑і, ДМ ‑стцы, ж.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зачышчаць — зачысціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. зганяць 1 — сагнаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. згружаць — згрузіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завяда́нне, ‑я, н.
Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. завядаць — завянуць. Завяданне расады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запіра́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запіраць — заперці (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́чыстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. вычысціць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)