гумара́льны

(ад лац. humor = вільгаць як адна з арганічных сіл, што паводле даўнейшых уяўленняў вызначалі характар, тэмперамент чалавека)

звязаны з вадкасцямі арганізма — кроўю, лімфай, тканкавай вадкасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

То́сі-то́сі ’прыпеўка ў дзіцячай забаўлянцы’: тосі, тосі, лапці, поідым до бабці (жабін., Дзіц. фальклор). Параўн. укр. то́сі ’выгук, якім суправаджаецца плясканне ў далоні пры гульні з малымі дзецьмі’, то́сяти ’пляскаць у далоні, забаўляючы дзіця’, польск. дыял. tosiać ’тс’. Мяркуюць пра гукапераймальны характар пачатку слоў, аформленых элементам -сі, што прыдае словам экспрэсіўны характар (ЕСУМ, 5, 609). Паводле Горбача (Дитяч., 7), дэфармаваная назва далоні, як і ладусі ’тс’ (< ладоні, гл. ладонь),

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

funny

[ˈfʌni]

adj.

1) сьме́шны, сьмяхо́тны; заба́ўны, камі́чны

in a funny way — сьмяхо́тна, сьме́шна, заба́ўна

2) informal дзі́ўны, дзіво́сны; дзіва́цкі (хара́ктар), дзівакава́ты (чалаве́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

спецыфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Характэрны толькі для каго‑, чаго‑н., уласцівы толькі каму‑, чаму‑н.; своеасаблівы. Спецыфічны пах біў у ноздры агранома. Бядуля. — Солі, больш солі трэба да .. [каніны], каб адбіць спецыфічны саладкаваты смак, — адказаў па .. пытанне Кулькін. Машара.

2. Спец. Які мае асобую будову, склад, характар. Спецыфічныя бялкі.

[Ад лац. specificus — відаўтваральны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утаі́цца, утаюся, утоішся, утоіцца; зак. (часцей з адмоўем «не»).

Разм. Застацца невядомым для каго‑н. Праўда, утаіцца ад жонкі не ўдалося, але, ведаючы характар мужа, яна нічога не сказала яму. Васілёнак. Не ўтоішся з справай такою... І нікне Цімох. Баіцца ён сам прад сабою Прызнаць свой падвох. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неустанови́вшийся неўсталява́ны; (непостоянный) няста́лы; (неустойчивый) няўсто́йлівы; (изменчивый) зме́нлівы; (колеблющийся) хі́сткі;

неустанови́вшаяся пого́да неўсталява́нае (няўсто́йлівае, зме́нлівае) надво́р’е;

неустанови́вшийся хара́ктер неўсталява́ны (няста́лы, хі́сткі) хара́ктар;

неустанови́вшиеся це́ны неўсталява́ныя (няўсто́йлівыя) цэ́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

hartowny

hartown|y

1. гартаваны, загартаваны;

stal ~a — загартаваная сталь;

2. загартаваны; цвёрды, моцны, трывалы;

~y charakter — моцны характар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

całościowy

całościow|y

цэласны; поўны;

~y obraz (charakter) czego — цэласны вобраз (характар) чаго;

~e opracowanie zagadnienia — цэласная апрацоўка праблемы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фальшы́вы

1. (падроблены) falsch, gefälscht, verfälscht; künstlich;

фальшы́выя гро́шы Fálschgeld;

2. (пра характар) falsch, únwahr, verlógen; únaufrichtig;

3.:

фальшы́вая но́та éine fálsche Nóte, Mísston m -(e)s, -töne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

schwíerig

a цяжкі́, тру́дны, цяжкава́ты, склада́ны

éine ~e Sáche — ця́жкая [склада́ная] спра́ва

2) ця́жкі (пра характар)

er wird ~ — ён пачына́е рабі́ць [ствара́ць] перашко́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)