камбінезо́н

(фр. combinaison)

рабочы касцюм, які складаецца з курткі і штаноў, сшытых разам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чанавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да чана. Чанавы пасол рыбы. // Заняты работай пры чанах. Чанавы рабочы. // у знач. наз. чанавы́, ‑ога, м. Чанавы рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Віцебскі пралетарый» (газ.), гл. «Віцебскі рабочы»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Заря Запада» (газ.), гл. «Віцебскі рабочы»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Наш тэатр», гл. Беларускі рабочы тэатр

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

двухта́ктавы, -ая, -ае (спец.).

1. Працягласцю ў два такты.

Двухтактавая паўза.

2. У якім рабочы працэс адбываецца за два такты, два хады поршня (пра рухавік унутранага згарання).

Д. матор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да пуску (гл. пусціць у 3 знач.), да прыводу ў дзеянне, у рабочы стан, напр.: пусканаладачны, пускарэгуліровачны, пускарэгулюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, які працуе на разгрузцы.

2. Прыстасаванне для разгрузкі чаго-н.

Механічны р.

|| ж. разгру́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падзёншчык, ‑а, м.

Рабочы, які выконвае падзённую работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшыва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які падшывае што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)