éinen Offizíer ~ — зво́льніць афіцэ́ра ў адста́ўку
2) право́дзіць, рабі́ць право́дзіны (каму-н.)
3) прыма́ць, зацвярджа́ць (напр. закон)
2.
(sich)
(vonD) разві́твацца (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
распі́скаж. Quíttung f -, -en; Beschéinigung f -, -en; Bestätigung f -, -en, Belég m -(e)s, -e;
камерц.пазыко́вая распі́ска Schúldschein m, Schúldverschreibung f;
распі́ска ў атрыма́нні Empfángsbestätigung f -, -en, Empfángsbescheinigung f;
узя́ць распі́ску sich (D) éine Quíttung gében lássen*;
даць распі́ску Quíttung áusstellen; quittíeren vt, beschéinigen vt, schríftlich bestätigen;
прыма́ць тава́р пад распі́скуéine Wáre gégen Quíttung ábnehmen* [ánnehmen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Empfáng
m -(e)s, -fänge
1) прыём, прыня́цце, атрыма́нне
2) прыём, сустрэ́ча (гасцей)
3) прыём (радыёперадачы)
etw. in ~ néhmen* — атры́мліваць, прыма́цьшто-н.
j-n in ~ néhmen* — сустрэ́ць, прыня́ць каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кармі́цца, кармлюся, кормішся, корміцца; незак.
1.Прымаць ежу, корм; насычацца. [Вепр] ішоў павольна і пачынаў ужо корміцца.Самуйлёнак.Лось карміўся каля стога, Піў ваду, лядок пратоўк.Лужанін.[Дзіцятка] ляжала на руках маці і кармілася, прыпаўшы да адкрытых белых грудзей.Пестрак.
2.чым і без дап. Мець за сродак для існавання, пражыцця; харчавацца. Чапля корміцца рыбай. □ Стрыжы адлятаюць першымі таму, што кормяцца толькі тымі насякомымі, якіх яны могуць схапіць сваім шырокім ротам у паветры, у час палёту.В. Вольскі.
3.чым, зчаго, нашто. Здабываць сродкі для існавання, пражыцця. Выпраўляў кульгавы Цыпрук хлопчыкаў да купца ў лес на заработкі. Гэтым кармілася сям’я.Бядуля.— [Марыля] хоча рабіць нешта, каб .. корміцца.Чыгрынаў.
4.Зал.да карміць.
•••
Карміцца акрыдамі — бедна харчавацца, галадаць (з евангельскага апавядання пра Іаана Хрысціцеля, які ў пустыні еў акрыды і дзікі мёд).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спавяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго і без дап.
1.Прымаць споведзь у каго‑н., слухаць пакаянне ў грахах на споведзі. Спавядаць грэшніка. Спавядаць хворага. □ У царкве правілі аж тры папы: спавядалі, хрысцілі, свянцілі ваду, з пратэсамі хадзілі вакол крыніцы.Грахоўскі.
2.перан. Настойліва распытваць каго‑н.; лаяць і ўшчуваць за што‑н. Васіль Бераг, ведаеце, угледзеўшы, што Стэпа нясе бярэмейка г[о]ллейка, спыніў яе ля студні .. і давай спавядаць, лаяць ды, нават, штурхаць. «Гэта, — кажа, — няйначай, ты пакрала маё галлё...»Гартны.[Ніна:] — Ат, глупства. «Маленькі дыванок», і растлумачыла: — Так мы называем выклік да начальства. Стаіш на дыване, а яно цябе спавядае.Шыцік.
3.Кніжн. Прытрымлівацца якога‑н. вучэння, пераканання і пад. Цікавасць Багдановіча да народнага эпасу і яго форм была творча зразумета Купалам, які напісаў сваю «Бандароўну», якраз кіруючыся прынцыпамі, якія спавядаў Багдановіч.М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
An ambassador is accredited as the representative of his country in a foreign land — Амбаса́дар прызнача́ецца дыпляматы́чным прадстаўніко́м свае́ дзяржа́вы ў заме́жным кра́і
4) прыма́ць за праўдзі́вае; дава́ць ве́ру; давяра́ць