Blick
m -(e)s, -e по́зірк, по́гляд
den ríchtigen ~ für etw. háben — разбіра́цца ў чым-н.
kéinen ~ für etw. háben — не браць што-н. пад ува́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fond
[fɑ:nd]
adj.
1) які́ лю́біць
to be fond of children — любі́ць дзяце́й
2) пяшчо́тны, закаха́ны
a fond look — пяшчо́тны, закаха́ны по́зірк
3) празьме́рна аптымісты́чны
fond hopes — беспадста́ўныя, дарэ́мныя надзе́і
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stony
[ˈstoʊni]
adj.
1) камяні́сты
a stony beach — камяні́сты пляж
2) цьвярды́, як ка́мень, каме́нны
3) скамяне́лы
a stony stare — по́зірк бяз вы́разу й пачуцьця́
a stony heart — каме́ннае сэ́рца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ува́жлівы
1. внима́тельный;
у. слуха́ч — внима́тельный слу́шатель;
~вае чыта́нне — внима́тельное чте́ние;
2. (сосредоточенный) внима́тельный; при́стальный;
у. по́зірк — внима́тельный (при́стальный) взгляд;
3. внима́тельный; забо́тливый;
у. гаспада́р — внима́тельный (забо́тливый) хозя́ин;
4. (веский, основательный) уважи́тельный;
~вая прычы́на — уважи́тельная причи́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
усхо́ды 1, ‑аў; адз. няма.
Парасткі насення, якія паказаліся з зямлі. Шаўковай рунню вабілі позірк бяскрайнія ўсходы ранніх культур. Шамякін. // перан. Вынікі якой‑н. дзейнасці. Так ужо сёння, на нашых вачах, нараджаюцца і дужэюць усходы новага, якое становіцца нормай нашага жыцця. Кухараў.
усхо́ды 2, ‑аў; адз. няма.
Прыступкі лесвіцы. Грында парывіста бярэ вядро і з грукатам спускаецца па ўсходах, выходзіць на двор, ідзе да калодзежа. Колас. Па стромкіх усходах чалавек сыходзіў з трыбуны. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уничтожа́ющий
1. прич. які́ (што) знішча́е, які́ (што) зніштажа́е; які́ (што) вынішча́е; см. уничтожа́ть;
2. прил. знішча́льны;
3. прил., перен. знішча́льны; (презрительный) пага́рдлівы;
уничтожа́ющий взгляд пага́рдлівы по́зірк;
уничтожа́ющий аргуме́нт знішча́льны аргуме́нт;
уничтожа́ющая кри́тика знішча́льная кры́тыка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
swift2 [swɪft] adj.
1. ху́ткі, жва́вы, шпа́ркі;
a swift glance ху́ткі по́зірк
2. паспе́шлівы, імклі́вы, імгне́нны;
swift to anger запа́льчывы;
swift to take offence ве́льмі крыўдлі́вы;
be swift to imagine smth. быць фантазёрам
♦
as swift as an arrow ху́ткі як страла́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
спыні́цца, спыню́ся, спы́нішся, спы́ніцца; зак.
1. Перастаць рухацца, спыніць што-н. рабіць, устрымацца ад якога-н. дзеяння.
С. на паўдарозе.
Матор спыніўся.
Гэты чалавек не спыніцца ні перад чым (перан.: пойдзе на любыя ўчынкі).
2. Часова размясціцца, пасяліцца дзе-н.
С. ў гасцініцы.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра развіццё, ход і пад.: прыпыніцца, перарвацца.
Работы па ўкладцы труб спыніліся.
4. на кім-чым. Пра погляд, увагу, думкі і пад.: затрымацца на кім-, чым-н.
Мой позірк спыніўся на сыне.
5. на кім-чым. Прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.
С. на выбары маладога кандыдата.
|| незак. спыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
знішча́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Вялікай разбуральнай сілы; згубны, смяртэльны. Адкрыць знішчальны агонь па ворагу. // Які вядзецца з мэтай разбурэння, знішчэння. Знішчальная вайна.
2. Створаны, прызначаны для знішчэння каго‑, чаго‑н. Знішчальная авіяцыя. Знішчальны батальён.
3. Рэзкі, бязлітасны. Знішчальная крытыка. Знішчальная іронія.
4. Які выяўляе пагарду, нянавісць. Байкоў кінуў на свайго падначаленага знішчальны позірк. Шамякін. Толькі зараз жа адчуў [Цярэшка], што лепш бы праваліцца яму ў зямлю, чымся спаткацца з такою знішчальнай пагардай у такіх вялізных вачах. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зрок, ‑у, м.
1. Адно з пяці знешніх пачуццяў, органам якога з’яўляюцца вочы; здольнасць бачыць. Органы зроку. Сапсаваць зрок. □ У майстэрні цемнавата, а зрок у Абрама ўжо быў прытуплены. Дачка запаліла.. лямпу. Пестрак. Нават вачам стала лягчэй, нібы пяшчота свежага вясенняга цяпла прыбавіла ім зроку. Кулакоўскі.
2. Разм. Погляд, позірк. На ганак са стрэльбаю выйшаў стары. Абвёў цівуноў грозным зрокам. Танк.
•••
Бінакулярны зрок — звычайнае бачанне абодвума вокамі.
Поле зроку гл. поле.
(Як) зрокам абняць гл. абняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)