Verbum

ава́рцы, ‑аў; адз. аварац, ‑рца, м.; аварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аваркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.

аджа́рцы, ‑аў; адз. аджарац, ‑рца, м.; аджарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аджаркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарскай АССР.

абісі́нцы, ‑аў; адз. абісінец, ‑нца, м.; абісінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. абісінкі, ‑нак; ж.

Ранейшая назва асноўнага насельніцтва Эфіопіі (Абісініі); эфіопы.

абха́зы, ‑аў; адз. абхаз, ‑за, м.; абхазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. абхазкі, ‑зак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Абхазскай АССР.

каза́хі, ‑аў; адз. казах, ‑а, м.; казашка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. казашкі, ‑шак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Казахскай ССР.

калана́т, ‑у, М ‑наце, м.

Форма прыгоннай залежнасці сельскага насельніцтва, якая з’явілася асновай феадальных адносін у Рымскай імперыі і ў раннім сярэдневякоўі.

[Лац. colonatus.]

кіргі́зы, ‑аў; адз. кіргіз, ‑а, м.; кіргізка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. кіргізкі, ‑зак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Кіргізскай ССР.

кумы́кі, ‑аў; адз. кумык, ‑а, м.; кумычка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. кумычкі, ‑чак; ж.

Народнасць, якая складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.

латышы́, ‑оў; адз. латыш, ‑а, м.; латышка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. латышкі, ‑шак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Латвійскай ССР.

літо́ўцы, ‑тоўцаў; адз. літовец, ‑тоўца, м.; літоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Літоўскай ССР.