алеу́ты, ‑аў; адз. алеут, ‑а, М алеуце, м.; алеутка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. алеуткі, ‑так; ж.
Карэннае насельніцтва Алеуцкіх астравоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)