со́нечны, -ая, -ае.

1. гл. сонца.

2. Які грунтуецца на скарыстанні энергіі Сонца.

С. рухавік.

3. 3 яркім святлом сонца.

Сонечнае надвор’е.

С. бок кватэры (які выходзіць на поўдзень).

4. перан. Радасны, шчаслівы.

Сонечная ўсмешка.

○

Сонечная ванна — праграванне цела сонечным цяплом на адкрытым паветры.

Сонечная сістэма — сукупнасць нябесных цел, якая складаецца з Сонца і планет, што рухаюцца вакол яго.

Сонечнае спляценне — спляценне сімпатычных нерваў, размешчанае па паверхні брушной аорты.

Сонечны гадзіннік — гадзіннік, які складаецца з цыферблата і вертыкальнага стрыжня, што кідае на цыферблат цень, паказваючы час.

Сонечны ўдар — хваравіты цяжкі стан, які ўзнікае ў выніку перагрэву на сонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Размо́згнуць ’разварыцца; разамлець’ (слонім., Нар. словатв.), рус. мо́згнуть ’гніць, псавацца, пакрывацца цвіллю’, мо́зглый ’гнілы’, (про)мо́зглая погода ’сырое, мокрае надвор’е’. Чарных (1, 538) звязвае з мзга < *мъзга < прасл. *mъsga з суф. ‑g‑a, сюды ж таксама стараж.-рус. мꙋзгъ ’ціна’. Узводзяць да і.-е. кораня *meu‑(:*mou‑):*mŭ ’сыры’, ’мокры’, ’брудны’, ’гнілаваты’ з пашыральнікам ‑s‑ (Покарны, 741–742). Іншыя версіі гл.: ЭССЯ, 18, 223–225 (*mězga), 21, 96–97 (*mozgъ). Гл. таксама мазглявы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vile

[vaɪl]

adj.

1) паску́дны

vile weather — паску́днае надво́р’е

a vile smell — непрые́мны, паску́дны пах, смуро́д

2) бры́дкі

vile language — непрысто́йныя сло́вы; ла́янка

3) по́длы, ні́зкі; нікчэ́мны

a vile criminal — нікчэ́мны злачы́нец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vile [vaɪl] adj.

1. infml ве́льмі ке́пскі, нічо́га нява́рты; агі́дны;

vile weather жу́даснае надво́р’е;

He has a vile temper. У яго кепскі нораў.

2. fml по́длы, гане́бны, ні́зкі;

vile language брыдкасло́ўе, бры́дкая гаво́рка;

a vile sin ця́жкі грэх

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зака́з ​1, ‑у, м.

1. Даручэнне або просьба зрабіць, выканаць што‑н. Браць заказ. □ Прыносіць бабуля Івану заказ на чаравікі і задатак. Якімовіч. [Змітрака] здзівіла, што афіцыянтка, не атрымаўшы заказу, прынесла ўсё сама. Ваданосаў.

2. Заказаная рэч. Разнесці гатовыя заказы.

•••

Як на заказ; як па заказу — пра тое, што адпавядае якому‑н. патрабаванню, з’яўляецца ўзорным, выдатным. Дні пагодныя, як на заказ. Мележ. — Надвор’е, як па заказу, — сустрэў Мальвіну Леванок. Стаховіч.

зака́з ​2, ‑у, м.

Уст. Забарона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podły

podł|y

1. подлы; нягодны;

~y postępek — подлы ўчынак;

2. разм. дрэнны; кепскі;

~y gatunek — дрэнны гатунак;

~a pogoda — кепскае надвор’е

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВІТАМІ́ННЫЯ КАРМЫ́,

раслінныя і жывёльныя кармы з павышанай колькасцю вітамінаў або правітамінаў. Асабліва багатая вітамінамі маладая зялёная трава. Асн. кармавыя крыніцы вітамінаў: вітаміну A — малодзіва, малако, маслёнка, сыроватка, тварог; вітаміну D — сена сонечнай сушкі, сянаж, сілас, закладзеныя ў сонечнае надвор’е, малодзіва, малако, мука рыбная; вітаміну E — зялёныя і травяністыя кармы, прарослае зерне, вотруб’е пшанічнае; вітаміну K — лісце зялёных раслін, травяністыя кармы, бацвінне караняплодаў, водарасці; вітамінаў групы B — зялёныя расліны, добрае сена, зерневыя кармы, вотруб’е, кармавыя дрожджы, травяная мука бабовых, мука рыбная, макуха і шроты, малочныя кармы, зерне бабовых і злакаў, кармы жывёльнага паходжання; вітаміну C — маладыя зялёныя расліны, коранеклубняплоды. Багатая крыніца вітамінных кармоў — абагачаныя вітамінамі камбікармы, бялкова-вітамінна-мінеральныя дабаўкі і прэміксы.

т. 4, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

како́в мест. які́;

како́в он собо́й? які́ ён з сябе́;

уже́ сейча́с ви́дно, како́в бу́дет урожа́й ужо́ цяпе́р віда́ць, які́ бу́дзе ўраджа́й;

а пого́да-то какова́! а надво́р’е ж яко́е!, а паго́да ж яка́я!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uncertain [ʌnˈsɜ:tn] adj.

1. (about/of) няўпэ́ўнены;

be/feel uncertain не быць упэ́ўненым, сумнява́цца

2. пераме́нлівы, ненадзе́йны;

uncertain weather зме́нлівае надво́р’е

3. няпэ́ўны; невыра́зны;

uncertain steps of babies няпэ́ўныя кро́кі немаўля́так

♦

in no uncertain terms я́сна і выра́зна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

усто́йлівы

1. stándfest; wíderstandsfähig; wétterfest (пра расліны); stabíl, dáuerhaft;

усто́йлівае надво́р’е beständiges Wétter;

усто́йлівая раўнава́га stabíles Gléichgewicht;

2. (пра погляды і г. д.) fest, stándhaft;

усто́йлівае словазлучэ́нне грам. éine féste Wórtverbindung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)