абвары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., каго-што.

1. Паварыць крыху.

А. мяса.

2. Абліць варам, апячы гарачай вадой.

А. рукі.

|| незак. абва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абвары́цца, -вару́ся, -ва́рышся, -ва́рыцца; незак. абва́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абва́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Све́жані́на, свежына́ ‘свежае мяса, сала’, ‘мяса толькі што забітай жывёлы’ (ТСБМ, Нас., ТС, Сл. ПЗБ, Мат. Гом., Мат. Маг., Сл. Брэс., Нар. словатв., З нар. сл.). Укр. свіжина́, рус. свежени́на, свежина́. Да свежы; Фасмер, 3, 571.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дапрэ́ць, ‑эе; зак.

1. Даварыцца на невялікім агні; дастаткова ўпрэць. Мяса дапрэла.

2. Канчаткова сапсавацца ад вільгаці і цяпла; сапрэць. Сена дапрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бара́ніна, ‑ы, ж.

Мяса барана ці авечкі. Плоў з баранінай. □ Ніяк Ваўку ў аўчарню не прабрацца І смачнае бараніны не мець. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інды́к, ‑а, м.

Вялікая свойская птушка сямейства фазанавых, якую разводзяць для атрымання мяса; самец гэтай птушкі.

•••

Змяняць быка на індыка гл. змяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інды́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да індыкоў, уласцівы ім. Індычае яйцо. Індычае пер’е. // Прыгатаваны з мяса індыка ці індычкі. Індычая смажаніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лася, належыць яму. Ласінае мяса. Ласіны след. □ На разгалістым ласіным розе сапраўды вісеў бізун. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парася́ціна, ‑ы, ж.

Мяса парасяці. Дзяншчык паставіў на стол патэльню са смажанай курыцай і парасяцінай, пасля прынёс талерку з нарэзаным хлебам. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Карме́шка ’кармленне на мяса жывёлы’ (КЭС, лаг.). Гл. карміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кашэ́рны (мяса і да т. п.). Гл. кашары́ць ’ачышчаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)