gout

[gaʊt]

n.

1) пада́гра f.

2) кро́пля f.; пы́рска f.; згу́стак -ку m.

gouts of blood — згу́сткі крыві́

3) захво́рваньне на сьцёблах пшані́цы й ячме́ню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГАРГО́НЫ,

у старажытнагрэчаскай міфалогіі жанчыны-пачвары. Вызначаліся жахлівым выглядам: крылатыя, укрытыя луской, са змеямі замест валасоў, з ікламі, з поглядам, які ператварае ўсё жывое ў камень. Іх тры, старэйшыя бессмяротныя, малодшая, Медуза, смяротная. Персей адсек ёй галаву, з крыві забітай нарадзіўся крылаты конь Пегас.

т. 5, с. 58

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інфа́ркт

(лац. infarctus = набіты, напоўнены)

амярцвенне тканак якога-н. органа з-за адсутнасці цёку крыві ў артэрыях пры спазме або закупорцы (напр. і. сардэчнай мышцы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

река́ рака́, -кі́ ж.;

вниз по реке́ уні́з па рацэ́;

◊

река́ забве́ния уст., поэт. рака́ забыцця́;

реки кро́ви рэ́кі крыві́;

моло́чные реки и кисе́льные берега́ мало́чныя рэ́кі і кісе́льныя берагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

білірубінемі́я

(ад білірубін + -емія)

наяўнасць павышанай колькасці білірубіну ў крыві, што заўважаецца пры захворваннях печані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гематрансфузіяло́гія

(ад гематрансфузія + -логія)

раздзел гематалогіі, які вывучае спосабы пералівання крыві і яе састаўных частак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

глікаге́н

(ад гліка- + -ген)

жывёльны крухмал, які ўтвараецца з цукру крыві ў печані і мышцах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крэаціні́н

(ад гр. kreas, -atos = мяса)

прадукт перапрацоўкі крэаціну, які знаходзіцца ў крыві і мачы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лейкапені́я

(н.-лац. leucopenia, ад гр. leukos = белы + penia = беднасць)

памяншэнне колькасці лейкацытаў у крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лейкацыто́з

(н.-лац. leucocytosis, ад гр. leukos = белы + kytos = клетка)

павелічэнне колькасці лейкацытаў у крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)