хорт, харта, М ‑рце, м.

Паляўнічы сабака з доўгай вострай мордай, доўгімі тонкімі нагамі і гладкай поўсцю. Тым часам у дзверы вытыркнуліся.. морды двух хартоў — тонкіх, як вужакі, сагнутых дугою. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

balkonowy

balkonow|y

балконны;

drzwi ~e — дзверы балкона;

miejsca ~e тэатр. месцы на балконе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наве́сіць сов., в разн. знач. наве́сить;

н. дзве́ры — наве́сить дверь;

н. про́вад — наве́сить про́вод;

н. мяч на варо́ты — наве́сить мяч на воро́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потолка́ться разг.

1. пашту́рхацца, патаўха́цца;

2. (походить) пахадзі́ць; (побродить) паблука́ць;

3. (толкнуться несколько раз, пытаясь войти) прост. пасту́каць;

потолка́ться в дверь пасту́каць у дзве́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бля́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Бразгаць чым‑н. металічным. Рыпелі вароты, блямкалі засаўкі, то там, то тут чуўся грукат у дзверы. Няхай. // Дрэнна іграць на чым‑н., брынкаць. Блямкаць на піяніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вайско́вец, ‑коўца, м.

Разм. Ваеннаслужачы. Калі цягнік адышоў ад станцыі, дзверы, што вялі з тамбура ў вагон, расчыніліся, і малады вайсковец у гімнасцёрцы з пагонамі малодшага лейтэнанта добразычліва запрасіў: — Заходзьце, таварышы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаргаце́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаргацець, а таксама гукі гэтага дзеяння. Потым чуецца слабае шаргаценне тапачак, і дзверы адчыніліся. Марціновіч. Шаргаценне цішэе, цішэе і ператвараецца ў далёкі камарыны піск. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярту́шка ж. разм.

1. (дзверы) Dréhtür f -, -en;

2. (цацка) Spíelzeug, das sісh dreht; Mühle f -, -n, Wíndrad n -(e)s, -räder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патае́мны gehéim ángelegt, Gehéim-;

патае́мны ход Gehéimgang m -(e)s, -gänge;

патае́мны замо́к Gehéimschloss n -es, -schlösser;

патае́мныя дзве́ры Gehéimtür f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запе́рці

1. (дзверы, скрынку і пад.) (zú)schlíeßen* vt, zúsperren vt, verspérren vt, verschlíeßen* vt;

2. (каго-н.) éinschließen* vt, éinsperren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)