жартава́ць

(польск. żartować, ад żart = жарт)

1) гаварыць што-н. несур’ёзна, смехам, для пацехі;

2) насміхацца, кпіць;

3) недаацэньваць чаго-н. (напр. ж. з агнём, ж. з хваробай).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

blaze away

informal

а) бесьперапы́нна страля́ць

б) натхнёна працава́ць або́ гавары́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prevaricate

[prɪˈværɪkeɪt]

v.i.

1) хітрава́ць, круці́ць, махлява́ць; ілга́ць; мані́ць

2) гавары́ць ухі́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

парламенцёр

(фр. parlementaire, ад parler = гаварыць)

асоба, якая пасылаецца адным з ваюючых бакоў для перагавораў з праціўнікам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адхаце́цца, ‑хочацца; безас. зак., з інф.

Разм. Перастаць хацецца; перахацецца; расхацецца. — О-о, то выдатна! — карыя вочкі згаслі, і чалавеку, мусіць, адхацелася гаварыць. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

turkey [ˈtɜ:ki] n.

1. zool. інды́к; інды́чка

2. AmE, fml тупі́ца; нікчэ́мнасць

♦

talk turkey infml гавары́ць шчы́ра, без хі́трыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гергета́ць разм

1. (пра гусей) schnáttern vi, gáckern vi;

2. (гаварыць на незразумелай мове) schnell [úndeutlich] réden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бі́сер, -у, м., зб.

Дробныя шкляныя або металічныя каляровыя пацеркі, якія ўжыв. для расшыўкі адзення або для рукадзелля.

Вышываць бісерам.

◊

Сыпаць бісер перад свіннямі — дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. невуку.

|| прым. бі́серны, -ая, -ае.

Б. почырк (перан.: вельмі дробны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агрыза́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Звычайна пра сабаку: злосна бурчаць ці брахаць, пагражаючы ўкусіць таго, хто закрануў.

2. перан. Груба, са злосцю адказваць на заўвагі (разм.).

На кожнае слова агрызаецца, не дае гаварыць.

|| аднакр. агрызну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скорагаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Хуткае маўленне.

Гаварыць скорагаворкай.

2. Спецыяльна прыдуманая фраза, пабудаваная на спалучэнні гукаў, якія робяць цяжкім яе хуткае вымаўленне (напр.: ліска лашчыць лісяня, а ласіха — ласяня), хуткапрамаўлянка.

|| прым. скорагаво́рачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)