Verbum

ліпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; незак. (разм.).

1. Ледзь-ледзь трымацца (пра каго-, што-н.).

Дзверы ледзь ліпяць.

2. Пра вельмі слабае праяўленне якіх-н. працэсаў, пра стан заняпаду чаго-н.

Агонь ледзь ліпіць.

◊

Ліпець на валаску (на павуцінцы) (разм.) — быць у вельмі ненадзейным, небяспечным становішчы.

наму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго.

1. Многа, доўга памучыць каго-н., прынесці многа гора, мук.

2. Вельмі стаміць.

неўтаймава́ны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка, немагчыма ўтаймаваць, стрымаць, сцішыць; вельмі моцны.

Н. агонь.

Неўтаймаваная лютасць.

|| наз. неўтаймава́насць, -і, ж.

няшма́т, прысл., у знач. вык.

Не вельмі многа.

Н. ты напрацаваў тут без мяне.

На такой гаспадарцы зімой работы н.

падрабя́зны, -ая, -ае.

Вельмі поўны, з усімі дэталямі, дробязнымі акалічнасцямі.

П. план.

Падрабязна (прысл.) усё расказаць.

|| наз. падрабя́знасць, -і, ж.

паўсме́рць, -і, ж.

У выразе: да паўсмерці (разм.) — вельмі моцна (пра што-н. адмоўнае).

Змарыўся да паўсмерці.

Збіць да паўсмерці.

мару́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

Рабіць што-н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой-н. справы.

М. з вырашэннем пытання.